การศึกษาเปรียบเทียบกลวิธีการแปลชื่อเฉพาะในวรรณกรรม เรื่อง แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับศิลาอาถรรพ์ และ แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเด็กต้องคำสาป ภาคหนึ่งและสอง : บทละครเวที

The comparative study of translating proper names in Harry Potter and the philosopher’s stone and Harry Potter and the cursed child parts one and two : playscript

Name: สุภานัน คงคำ

keyword: กลวิธีการแปล

; การแปลชื่อเฉพาะ

; การแปลในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน

; การแปลวรรณกรรมเด็กและเยาวชน

; แฮร์รี่ พอตเตอร์

Abstract: งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการใช้กลวิธีการแปลชื่อเฉพาะในนวนิยาย เรื่อง แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับศิลาอาถรรพ์ และบทละครเวที เรื่อง แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเด็กต้องคำสาป ภาคหนึ่งและสอง บทละครเวที จากภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทยที่แปลในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน โดยใช้กระบวนการวิจัยเชิงเอกสาร เก็บรวบรวมข้อมูลชื่อเฉพาะภาษาอังกฤษและคำแปลภาษาไทยจากวรรณกรรมต้นฉบับ เรื่อง Harry Potter and the Philosopher’s Stone และ Harry Potter and the Cursed Child Parts One and Two Playscript โดย เจ.เค. โรว์ลิ่ง และวรรณกรรมฉบับแปลภาษาไทย ที่แปลโดย สุมาลี ใช้ชื่อภาษาไทยว่า แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับศิลาอาถรรพ์ ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2544 และ แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเด็กต้องคำสาป ภาคหนึ่งและสอง บทละครเวที ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2560 มีระยะเวลาในการแปลต่างกัน 16 ปี โดยนำข้อมูลชื่อเฉพาะภาษาอังกฤษและคำแปลภาษาไทยที่เก็บรวบรวมได้มาวิเคราะห์การใช้กลวิธีการแปลตามกรอบแนวคิดการแปลชื่อเฉพาะของ Eirlys E. Davies และ Newmark ผลการศึกษาพบการใช้กลวิธีการแปลในการแปลชื่อเฉพาะในวรรณกรรมทั้งสองเรื่อง จำนวน 8 กลวิธี ได้แก่ 1) กลวิธีการคงไว้ซึ่งต้นฉบับ 2) กลวิธีการแปลเพิ่ม 3) กลวิธีการละไม่แปล 4) กลวิธีการใช้คำที่มีความหมายกว้างกว่าต้นฉบับ 5) กลวิธีการใช้คำที่มีความหมายแคบกว่าต้นฉบับ 6) กลวิธีการเปลี่ยน 7) กลวิธีการสร้างใหม่ และ 8) การใช้กลวิธีการแปลมากกว่าหนึ่งกลวิธี ซึ่งกลวิธีการคงไว้ซึ่งต้นฉบับสามารถจำแนกเป็นกลวิธีย่อยได้ 2 กลวิธี ได้แก่ กลวิธีการทับศัพท์และกลวิธีการแปลตรงตัว รวมเป็น 9 กลวิธี ซึ่งเมื่อเรียงลำดับความถี่ของการใช้กลวิธีการแปลแล้ว พบว่า กลวิธีที่พบความถี่ในการใช้มากที่สุดในการแปลชื่อเฉพาะในวรรณกรรมทั้งสองเรื่อง คือ กลวิธีการทับศัพท์ และกลวิธีที่พบความถี่ในการใช้น้อยที่สุด คือ กลวิธีการละไม่แปล อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบผลของความถี่ในการใช้กลวิธีการแปลของวรรณกรรมทั้งสองเรื่อง พบว่า ช่วงเวลาในการแปลที่แตกต่างกันไม่ได้ส่งผลต่อการเลือกใช้กลวิธีการแปลในการแปลชื่อเฉพาะของวรรณกรรมทั้งสองเรื่อง ผู้แปลสามารถรักษาความสม่ำเสมอในการเลือกใช้กลวิธีการแปลชื่อเฉพาะโดยภาพรวมได้เป็นอย่างดี สังเกตได้จากการมีหลักเกณฑ์ในการแปลชื่อเฉพาะแต่ละกลุ่มที่ค่อนข้างชัดเจน และการเลือกใช้กลวิธีการแปลกลวิธีเดิมในการแปลชื่อเฉพาะที่ปรากฏซ้ำในวรรณกรรม ซึ่งส่งผลให้เกิดความต่อเนื่องของวรรณกรรมที่มีเนื้อเรื่องเชื่อมโยงกัน

มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. หอสมุดแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

Address: กรุงเทพมหานคร

Email: preserv@tu.ac.th

Name: นันทวัน ชูอารยะประทีป

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Created: 2567

Modified: 2568-05-15

Issued: 2568-04-21

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

DOI: 10.14457/TU.the.2024.112

tha

DegreeName: ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: การแปลภาษาอังกฤษและไทย

Grantor: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

©copyrights มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Supanan.pdf	1.96 MB	1	2025-10-14 15:01:53

ใช้เวลา

0.035717 วินาที