การใช้เทคโนโลยีการเลี้ยงโคนมของเกษตรกรในจังหวัดเชียงใหม่

Farmers' application of dairy production technology in Chiangmai province

Name: สหัทยา ทรัพย์รอด

keyword: โคนม

; การเลี้ยง

; เชียงใหม่

Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ลักษณะส่วนบุคคล เศรษฐกิจและสังคม ของเกษตรกรในจังหวัดเชียงใหม่ 2 ระดับการใช้เทคโนโลยีการเลี้ยงโคนมของเกษตรกรในจังหวัดเชียงใหม่ 3 ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับการใช้เทคโนโลยีการเลี้ยงโคนมในจังหวัดเชียงใหม่ และ 4 ปัญหาและอุปสรรคในการเลี้ยงโคนมของเกษตรกรในจังหวัดเชียงใหม่โดยรวบรวมข้อมูลจากเกษตรกรผู้เลี้ยงโคนมในจังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งได้จากการสุมตัวอย่างแบบ simple random sampling จำนวน 247 รายจากแบบกัมภาษณ์ที่สร้างขึ้นตามวัตถุประสงค์ของการวิจัย และผ่านการทดสอบความตรงและความเที่ยงแล้วจากนั้นนำข้อมูลที่รวบรวมได้มาวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป เพื่อการวิจัยทางสังคมศาสตร์ (SPSS/PC)ผลการวิจัยพบว่าผู้ให้ช้อมูลมีอายุโดยเฉลี่ย 41 ปี ส่วนใหญ่จบการศึกษาใน ะดับประถมศึกษา มีประสบการณ์ในการทำฟาร์มโดยเฉลี่ย 9 ปี แรงงานที่ใช้ในการกำฟาร์มโคนมโดยเฉลี่ย 2 คน เป็นฟาร์มขนาดเล็กที่มีจำนวนโคนมเฉลี่ย 11ตัวต่อฟาร์มโดยมีราย ได้เฉลี่ย 104,772.51 บาทต่อปี ระยะทางจากฟาร์มถึงหน่วยงานที่ส่งเสริม เฉลี่ย 1ะ กิโลเมตร เคยเข้ารับการฝึกอบรมเกี่ยวกับการเลี้ยงโคนมเฉลี่ย 2 ครั้งแหล่งข่าวสารที่ได้รับมากที่สุด ร้อยละ 63.96 ได้จากเจ้าหน้าที่ส่งเสริม สวนในด้านเจตคติของเกษตรกรที่มีต่อตัวเจ้าหน้าที่ส่งเสริม ผู้ให้ข้อมูลระบุว่า เห็นด้วยกับการปฏิบัติตัวของเจ้าหน้าที่ส่งเสริม โดยมีค่าน้ำหนักคะแนนเฉลี่ย 422 และเรียงลำดับจา กมากไปหาน้อยดังนี้ 1) ความซื่อสัตย์และมีอัธยาศัยดี 2) ให้ความเป็นกันเองกับเกษตรก* 3) สามารถแก้ไขปัญหาได้ทันต่อเหตุการณ์ 4 ตรงเวลาต่อการนัดหมายทุกครั้ง 51 มีความรับผิดชอบปฏิบัติงานได้ทันเวลา 6 ให้คำแนะนำสม่ำเสมอ 7 มาเยี่ยมเกษตรกรเป็นประจำ 8 มีความกระตือรีอวันในการทำงาน 9) แนะนำให้มารับการฝึกอบรม 10) นำข่าวใหม่ ๆ เกี่ยวกับสถานการณ์โคนมมาแจ้งให้ทราบ 11 มีการติดตามผล การปฏิบัติงาน และ 12) เป็นแหล่งความรู้ที่เชื่อถือได้ ตามลำดับ จากผลการวิจัยถึงระดับการใช้เทคโนโลยีการเลี้ยงโคนมพบว่า เกษตรกร นำเทคโนโลยีไปใช้ในการจัดการฟาร์มในระดับมาก ร้อยละ 70.35 และนำไปปฏิบัติปฏิบัติปานกลาง ร้อยละ 29.39 โดยมีค่าคะแนนเฉลี่ยในการนำเทคโนโลยีไปปฏิบัติในฟาวัอยู่ในระดับมาก ทั้ง 5 ด้าน คือ 1) พันธุ์และการปรับปรุงพันธุ์ 2 การจัดการด้านอาหารและการใช้อาหาร 3 การจัดการด้านโรงเรือน 4 การรีดนมและการปฏิบัติต่อน้ำนม และ 5) การป้องกันโรคและการดูแลสุขภาพโคนมเมื่อวิเคราะห์ถึงความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรต้นกับตัวแปรตาม โดยใช้สถิติChisquare และ Pearson Product Moment แล้วพบว่า การใช้เทคโนโลยีการเลี้ยงโคนมของเกษตรกรในจังหวัดเชียงใหม่ มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ กับการศึกษา (X = 11.390 : P = 0.003 จำนวนครั้งในการเข้ารับการฝึกอบรม (r = 0.182 :P = 0.104) เจตคติของเกษตรกรต่อเจ้าหน้าที่ส่งเสริม F = 0.261 : P = 0.000) และปัญหา เละอุปสรรคในการเลี้ยงโคนม (r = 0.624 : P = 0.000 ส่วนตัวแปรที่เหลือ คืออายุ รายได้ ประสบการณ์ แรงงานในการเลี้ยงโคนม ขนาดของฟาร์มโคนม ระยะทางจากฟาร์มถึงหน่วยงานที่ส่งเสริม และแหล่งข่าวสารการเลี้ยงโคนม พบว่าไม่มีความสัมพั ธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับการใช้เทคโนโลยีการเลี้ยงโคนมปัญหาและอุปสรรคในการเลี้ยงโคนม ที่ผู้ให้ร้อมูลระบุไว้คือการไม่เข้าใจ ในการคัดเลือกพันธุ์และการปรับปรุงพันธุ์โคนมไว้ทดแทน กา3ขาดแคลนสัตวแพทย์ที่ลงไปตรงจสอบสุขภาพสัตว์ในพื้นที่ โดยเฉพาะการผสมเทียมที่ไม่ทันต่อเวลา รวมทั้งราคาอาหารสัตว์ที่แพง สุดท้ายคือปัญหาน้ำนมคิบมีราคาต่ำในปัจจุบันนี้

มหาวิทยาลัยแม่โจ้. สำนักหอสมุด

Address: เชียงใหม่

Email: mjudc@mju.ac.th

Role: อาจารย์ที่ปรึกษาหลัก

Created: 1988

Modified: 2566-12-25

Issued: 2566-11-26

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

Th

tha

DegreeName: Department of Agricultural Extension, Faculty of Agricultural Business

Level: Master's Degree

Descipline: วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาส่งเสริมการเกษตร

Grantor: Maejo University

©copyrights มหาวิทยาลัยแม่โจ้

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	abstract.pdf	2.87 MB
2	fulltext.pdf	90.31 MB

ใช้เวลา

0.020129 วินาที