การปรับปรุงพันธุ์ดาวเรืองอเมริกัน (Tagetes erecta L.) ประดับแปลง

Breeding for Bedding of American Marigold (Tagetes erecta L.)

Name: จันทิมา ชินราด

keyword: ดาวเรืองอเมริกัน

ThaSH: ดาวเรือง -- การปรับปรุงพันธุ์

ThaSH: ดาวเรือง -- พันธุ์

Abstract: การศึกษาการปรับปรุงพันธุ์ดาวเรืองอเมริกันประดับแปลง แบ่งออกเป็น 2 การทคลองการทดลองที่ 1 ศึกษาสมรรถนะการผสมของสายพันธุ์พ่อแม่ และการจำแนกความคงทนอายุการปักแจกันของดอกดาวเรืองลูกผสมชั่วที่ 1 การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อคัดเลือกสายพันธุ์พ่อแม่ที่มีสมรรถนะในการรวมตัวทั่วไปสูง (GCA) และสมรรถนะในการรวมตัวเฉพาะสูง (SCA) รวมถึงคัดเลือกสายพันธุ์ลูกผสมชั่วที่ 1 ที่มีความคงทนในการปักแจกัน การทดลองที่ 2 จัดกลุ่มพันธุกรรมของสายพันธุ์พ่อแม่โดยอาศัยเครื่องหมายดีเอ็นเอแบบเอสเอสอาร์ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมระหว่างสายพันธุ์พ่อแม่ จากการผสมสายพันธุ์แม่ 4 สายพันธุ์กับสายพันธุ์พ่อ 4 สายพันธุ์ ได้ลูกผสมชั่วที่ 1 จำนวน 16 สายพันธุ์ ทำการปลูกทดสอบในแปลงทดลองของห้างหุ้นส่วนจำกัดโยมซีดส์ ในช่วงฤดูฝน ปี 2559 และฤดูหนาว ปี 2560 พบว่า ดาวเรืองสายพันธุ์แม่ MG058 และดาวเรืองสายพันธุ์พ่อM1 มีลักษณะทรงต้นและคุณภาพดอกดีที่สุด มีคะแนนสูงสุด 5.00 แต่ลูกผสมชั่วที่ 1 ที่เกิดจากดาวเรืองสายพันธุ์แม่ MG058 กับดาวเรืองสายพันธุ์พ่อ M2 มีคะแนนสูงสุด 5.67 ในลักษณะทรงต้นคู่ผสมดาวเรืองสายพันธุ์แม่ MG047 และ MG058 กับดาวเรืองสายพันธุ์พ่อ M1 มีคะแนนคุณภาพดอกดีที่สุด 6.33 จากคะแนนการประเมินที่สูงสุดของสายพันธุ์พ่อแม่ซี้ให้เห็นว่าที่มีสมรรถะในการรวมตัวทั่วไป และสมรรถนะในการรวมตัวเฉพาะมีค่าสูง การจำแนกความคงทนอายุการปักแจกันของดอกดาวเรืองสายพันธุ์ลูกผสมชั่วที่ 1 ทดสอบในห้องปฏิบัติการของมหาวิทยาลัยแม่โจ้ ในช่วงฤดูฝน ปี2560 จัดสิ่งทดลองแบบ Split-plot in CRD จำนวน 5 ซ้ำ ใช้การปักดอกในน้ำกลั่น และปราศจากน้ำกลั่นเป็นปัจจัยหลัก ใช้ดาวเรืองลูกผสมชั่วที่ 1 จำนวน 22 สายพันธุ์ เป็นปัจจัยย่อย พบว่า ดาวเรืองสายพันธุ์การค้าวีนาเยลโล่ มีอายุการปักแจกันยาวนานที่สุดเฉลี่ย 12.60 วัน สายพันธุ์ลูกผสมชั่วที่ 1No. 2 และดาวเรืองสายพันธุ์การค้านารายณ์ สีส้ม มีการหักของก้านคอดอกน้อยที่สุด มีคะแนนเฉลี่ย7,92 และ 7.96 สายพันธุ์ลูกผสมชั่วที่ 1 No. 8 มีการเหี่ยวของกลีบดอก และการเกิดโรคน้อยที่สุด มีคะแนนเฉลี่ย 5.76 และ 7,.48 สายพันธุ์ลูกผสมชั่วที่ 1 NO. 7 มีอัตราการสูญเสียน้ำหนักสดมากที่สุดเฉลี่ยร้อยละ 3.52 และสายพันธุ์ลูกผสมชั่วที่ 1 No. 4 มีอัตราการสูญเสียน้ำหนักสดน้อยที่สุดเฉลี่ยร้อยละ 1.86 พบสหสัมพันธ์ทางบวกระหว่างอายุการปักแจกันกับความเหี่ยวของกลีบดอก และการเกิดโรค การศึกษาความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมของดาวเรืองสายพันธุ์แม่ 4 สายพันธุ์และสายพันธุ์พ่อ 4 สายพันธุ์ โดยใช้เครื่องหมายดีเอ็นเอแบบเอสเอสอาร์ พบอัลลีลทั้งหมด 58 อัลลีล จากเครื่องหมายที่แสดงความแตกต่างกัน 31 ตำแหน่ง เฉลี่ย 1.87 อัลลีลต่อเครื่องหมาย มีค่าดัชนีความเหมือนโดยใช้ค่าสัมประสิทธิ์ของ dice อยู่ที่ 0.62 - 0.97 การประเมินความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมระหว่างสายพันธุ์พ่อแม่ จำนวน 8 สายพันธุ์ โดยวิธี UPGMA พบว่า สามารถจัดกลุ่มดาวเรืองสายพันธุ์พ่อแม่ออกเป็น 2 กลุ่มหลักที่มีค่าสัมประสิทธิ์ความเหมือน 0.62 จากผลการจัดกลุ่มของสายพันธุ์พ่อแม่แสดงให้เห็นว่ามีความเชื่อมโยงกับลักษณะดอกชั้นเดียวและลักษณะดอกช้อน จากพื้นฐานทางพันธุกรรมที่ได้จากการศึกษานี้จะเป็นประโยชน์สำหรับการปรับปรุงพันธุ์ดาวเรืองอเมริกันต่อไป

มหาวิทยาลัยแม่โจ้. สำนักหอสมุด

Address: เชียงใหม่

Email: mjudc@mju.ac.th

Name: พรพันธ์ ภู่พร้อมพันธุ์

Role: อาจารย์ที่ปรึกษาหลัก

Name: ประนอม ยังคำมั่น

Role: อาจารย์ที่ปรึกษาร่วม

Name: อรพินธุ์ สฤษดิ์นำ

Role: อาจารย์ที่ปรึกษาร่วม

Created: 2020

Modified: 2568-01-10

Issued: 2566-02-06

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

Th

tha

DegreeName: วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพืชสวน

Level: ปริญญาโท

Grantor: มหาวิทยาลัยแม่โจ้

Descipline: พืชสวน

©copyrights มหาวิทยาลัยแม่โจ้

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	abstract.pdf	2.16 MB
2	fulltext.pdf	39.38 MB	8	2024-07-16 09:07:31

ใช้เวลา

0.020645 วินาที