พัฒนาการสถาปัตยกรรมในสยามในรัชกาลพระบาทสมเด็จประปกเกล้าเจ้าอยู่หัว (พ.ศ. 2468-2477) รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์

Name: พีรศรี โพวาทอง

ThaSH: ปกเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระฯ, 2436-2484

ThaSH: สถาปัตยกรรม -- ไทย

Classification :.LCCS: NA1521

ThaSH: สถาปัตยกรรม -- ไทย -- กรุงรัตนโกสินทร์

Abstract: งานวิจัยเรื่อง พัฒนาการสถาปัตยกรรมในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว (พ.ศ. 2468 - พ.ศ. 2477) มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาวิเคราะห์งานสถาปัตยกรรมที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาดังกล่าว โดยมีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ (1) ศึกษาพัฒนาการในรูปแบบสถาปัตยกรรม วัสดุโครงสร้าง เทคนิควิทยาการก่อสร้าง ตลอดจนแนวความคิดในการออกแบบของอาคารสาคัญๆ ที่สร้างขึ้นในช่วงรัชสมัย (2) ศึกษาพัฒนาการในการประกอบวิชาชีพสถาปนิก ตลอดจนบริบททางสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองการปกครอง ในช่วงเวลาเดียวกัน และ (3) วิเคราะห์ปฏิสัมพันธ์ระหว่างสถาปัตยกรรมกับบริบทด้านต่างๆ เพื่อสร้างความรู้ความเข้าใจในความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในช่วงรัชกาลที่ 7 ทั้งนี้การวิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยทางประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรม รวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลเอกสารจดหมายเหตุ ภาพถ่าย แผนที่ แบบสถาปัตยกรรม และตัวอาคารที่ยังคงเหลืออยู่ให้ศึกษา ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงประวัติศาสตร์แบบพรรณาวิเคราะห์ ให้เห็นความเปลี่ยนแปลงขึ้นในสถาปัตยกรรมไทยในช่วงเวลาดังกล่าว ทั้งพัฒนาการวิชาชีพสถาปัตยกรรม แนวความคิดในการออกกฎหมายควบคุมอาคารและการวางผังเมือง พัฒนาการในเทคนิควิทยาการก่อสร้าง ตลอดจนรูปแบบสถาปัตยกรรมประเภทต่างๆ ทั้งอาคารสาธารณะ อาคารพักอาศัย และศาสนสถาน ที่สะท้อนถึงบริบทของสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองการปกครอง โดยเฉพาะชีวิตเมืองสมัยใหม่ อันเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการเข้าสู่สมัยใหม่ (Modernization) ของสยาม ผลการศึกษาพบว่าสถาปัตยกรรมไทยในสมัยรัชกาลที่ 7 มีความเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง อาคารที่สาคัญส่วนใหญ่มีรูปแบบสถาปัตยกรรมที่เรียบง่ายลงกว่าสถาปัตยกรรมในรัชกาลก่อนด้วยสาเหตุสองประการ คือ (1) ความนิยมในสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ (Modern Architecture) รูปแบบอาร์ต เดโค (Art Deco) และรูปแบบคลาสสิคลดทอน (Stripped Classicism) และ (2) หน้าที่ใช้สอยของอาคารสมัยใหม่ อาคารเพื่อการสาธารณูปโภค สาธารณูปการ ตลอดจนอาคารอุตสาหกรรม ที่แสดงออกผ่านสถาปัตยกรรมที่เน้นสัจจะของโครงสร้างและวัสดุ ส่วนปัญหาเศรษฐกิจตกต่าทั่วโลกนั้นอาจส่งผลกระทบบ้าง ในระดับที่นับได้ว่าน้อย เพราะทั้งรัฐบาลและเอกชนยังคงลงทุนสร้างอาคารอย่างต่อเนื่องตลอดรัชสมัย สาหรับพัฒนาการในการประกอบวิชาชีพสถาปนิก ผลการศึกษาพบว่าช่วงรัชกาลที่ 7 เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่ช่างฝรั่งค่อยๆ ลดบทบาทลงตามลาดับ โดยมีสถาปนิกชาวไทย ทั้งพระบรมวงศานุวงศ์และคนสามัญ ที่ได้รับการศึกษาวิชาสถาปัตยกรรมศาสตร์ในทวีปยุโรป เริ่มมีบทบาทแทนที่ โดยที่สามารถออกแบบอาคารที่ทันสมัยทั้งรูปแบบสถาปัตยกรรม โครงสร้าง และงานระบบอาคาร ทางานควบคู่ไปกับสถาปนิกชาวสวิส อังกฤษ และอิตาเลียน ที่ยังคงมีบทบาทในวงการก่อสร้างในสยามอย่างน้อยจนสิ้นรัชกาล “สถาปนิกสยาม” รุ่นแรกนี้มีบทบาทสาคัญยิ่งในการก่อตัวของวิชาชีพสถาปัตยกรรม ดังปรากฏในการตั้งสมาคมสถาปนิกสยาม และการสถาปนาคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

Abstract: The research, “Development of Architecture during the Reign of King Prajadhipok, 1925 – 1934,” has threefold objectives : (1) to study architectural output during the reign in terms of architectural style, material, structure, construction technology, as well as the design criteria and concept; (2) to study the rise of architectural profession within its social, economic, and political contexts; and (3) to analyze the inter-relationship between architecture and its contexts, in order to achieve a fuller understanding of the transformation during the reign of King Prajadhipok. Through architectural historical research methodology, a range of historical materials were collected: archival documents, photographs, maps, architectural drawings, as well as the remaining buildings. After a thorough review of literature as well as the collected materials, the research result was presented through descriptive analysis method, which further our understanding of Thai architecture during this transitional period. Issues such as the formation of the architectural profession, development in construction technology, as well as stylistic changes in various building types – public, residential, and religious – altogether reflect changes in contemporary social, economic, and political context, especially those of the modern urban life, which was intrinsic to Siam’s modernization process. The research results indicate that during the reign of King Prajadhipok, there was a constant change in architecture in Siam. Many of the major buildings were stylistically simpler than those of the previous reign due to two reasons: (1) the general inclination towards Modern Architecture, Art Deco, and Stripped Classicism; and (2) the expression of modernity through architecture, especially those pertaining to modern infrastructure and industry, which was represented through structural and material truths. The Great Depression had relatively less impact on architecture, as building projects were undertaken by both the public and private sectors continuously throughout the reign. The research also discovers that the reign of King Prajadhipok was the transitional period when the role of foreign architects was gradually reduced, their positions replaced by the first generation of Siamese architects, commoners as well as royals, who had received education and training in the West. Capable of designing buildings that were modern architecturally, structurally, as well as mechanically, the Siamese architects had collaborated with their Swiss, British, and Italian counterparts, who were still very active in the building trade through the end of the reign. Nonetheless, the first-generation Siamese architects were extremely important in the formation and development of the modern architectural profession, as resulted in the foundation of the Association of Siamese Architects, as well as the Faculty of Architecture, Chulalongkorn University.

สถาบันพระปกเกล้า. ห้องสมุดสถาบันพระปกเกล้า

Address: กรุงเทพมหานคร

Email: kpilibrary@kpi.ac.th

Name: สถาบันพระปกเกล้า

Role: ผู้ให้ทุน

Created: 2563

Modified: 2564-11-08

Issued: 2564-11-08

งานวิจัย/Research report

application/pdf

NA1521 .พ64 2563

tha

©copyrights สถาบันพระปกเกล้า

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	kpi research 6505.pdf	3.05 MB	8	2025-01-28 22:54:22

ใช้เวลา

0.031805 วินาที