The establishment of Sukhothai Dynasty in the Chaophraya river basin

การสถาปนา “ราชวงศ์สุโขทัย” ในเขตลุ่มน้ำเจ้าพระยา

Name: Siroch Sittisombut

Abstract: The fall of Krung Sri Ayutthaya in 1569 marked a monumental turning point in Thai history. In this particular episode, not only the Ayutthaya kingdom of the Siamese lost its capital and independence to the Burmese Toungoo Dynasty, this was also the first occasion a ruler from the hinterland overcame a coastal-based ruler, ascended the Ayutthaya throne and subsequently established a new dynasty. This particular dynasty is known in Thai historiography as the “Sukhothai Dynasty,” due to the belief that this royal family was descendents of the Phra Ruang kings of the Sukhothai kingdom. From 1569, the Sukhothai Dynasty, with seven monarchs, would rule Siam for the next sixty years (1569-1629). In retrospect, this feat was not only extraordinary but also almost improbable, considering the degree of dominance the Lower Chaophraya Basin rulers had over the Upper Chaophraya Basin ruling elites since the mid-fourteenth century. There were three main factors culminating into this transmission of power: the political instability within the core of Ayutthaya, the Suphannaphum Dynasty’s failure to effectively control the northern cities, and the external intervention by the Toungoo Empire. In this thesis, the researcher aims to examine the shifting process of power—from the Suphannaphum Dynasty to the Sukhothai Dynasty—throughout the early Ayutthaya period (1351-1569).

Abstract: การเสียกรุงศรีอยุธยาในปีคริสต์ศักราช ๑๕๖๙ นั้นถือเป็นจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญในประวัติศาสตร์ไทย ในเหตุการณ์ครั้งนี้นอกจากอาณาจักรอยุธยาของชาวสยามได้สูญเสียเมืองหลวงและเอกราชแก่ราชวงศ์ตองอูของชาวพม่าแล้ว นี้เป็นครั้งแรกที่ผู้ปกครองจากดินแดนตอนในสามารถคว้าชัยเหนือผู้ปกครองจากแถบชายฝั่งได้เป็นผลสำเร็จ จนได้ขึ้นเสวยราชย์สมบัติที่กรุงศรีอยุธยาและสถาปณาราชวงศ์ใหม่ขึ้น ราชวงศ์นี้เป็นที่รู้จักในประวัติศาสตร์นิพนธ์ไทยว่า “ราชวงศ์สุโขทัย” สืบเนื่องจากความเชื่อที่ว่าราชตระกูลนี้สืบเชื้อสายมาจากกษัตริย์วงศ์พระร่วงของอาณาจักรสุโขทัย นับตั้งแต่ปีคริสต์ศักราช ๑๕๖๙ ราชวงศ์สุโขทัยภายใต้พระมหากษัตริย์เจ็ดพระองค์ ได้ปกครองสยามต่อมาอีกหกสิบปี (ค.ศ. ๑๕๖๙ - ๑๖๒๙) หากมองย้อนถึงอดีตความสำเร็จครั้งนี้นอกจากจะไม่ธรรมดาแล้ว ยังแถบจะไม่น่าเกิดขึ้นได้ หากพิจารณาระดับของความเข้มข้นของอิทธิพลที่กลุ่มผู้ปกครองทางลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาตอนล่างมีเหนือกลุ่มผู้ปกครองของลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาตอนบนนับตั้งแต่ช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ ๑๔ เป็นต้นมา ความไม่มั่นคงทางการเมืองในส่วนกลางของกรุงศรีอยุธยา ความล้มเหลวในการควบคุมหัวเมืองเหนืออย่างมีประสิทธิภาพ และการแทรกแซงโดยจักรวรรดิตองอูเป็นสามปัจจัยหลักที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางอำนาจครั้งนี้ วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ผู้วิจัยมุ่งเน้นที่จะวินิจฉัยกระบวนการผลัดเปลี่ยนทางอำนาจจากราชวงศ์สุพรรณภูมิสู่ราชวงศ์สุโขทัยตลอดสมัยอยุธยาตอนต้น (๑๓๕๑ - ๑๕๖๙)

Chulalongkorn University. Office of Academic Resources

Address: BANGKOK

Email: cuir@car.chula.ac.th

Name: Sunait Chutintaranond

Role: advisor

Created: 2016

Modified: 2019-09-01

Issued: 2562

Issued: 2019-09-01

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

URL: http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/55574

eng

DegreeName: Master of Arts

Level: Master's Degree

Descipline: Southeast Asian Studies

Grantor: Chulalongkorn University

©copyrights Chulalongkorn University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	5787610220.pdf	1.89 MB	7	2025-03-16 10:45:14

ใช้เวลา

0.050203 วินาที