ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมตามหลักไตรสิกขากับความสุขของบุคคลากรในองค์กรเอกชน

A Study of Relationship between Human Behavior according to the Tisikkhā Concept and Happiness of the Personnel in the Organization

Name: ศิริพรรณ ตันติวิวัฒนพันธ์

keyword: หลักไตรสิกขา

; องค์กรเอกชน

; ความสุข

; พฤติกรรม

; ความสุขของบุคคลากรในองค์กรเอกชน

Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบและหาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล พฤติกรรมบุคคลตามหลักไตรสิกขา ๓ ประการ (ด้านศีลสิกขา ด้านสมาธิสิกขา และด้านปัญญาสิกขา) และระดับความสุขของบุคคลากรใน ๘ มิติ (ร่างกายดี ผ่อนคลายดี น้ำใจงาม การมีคุณธรรม ครอบครัวดี สังคมดี การหาความรู้ และการใช้เงินเป็น) ของพนักงานในองค์กรเอกชนแห่งหนึ่งในเขตจังหวัดกรุงเทพมหานครและนครปฐม โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจำนวน ๑๔๖ คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบคาที (t-test) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One Way ANOVA) การเปรียบเทียบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยเป็นรายคู่ด้วยวิธี Scheffe และการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุ (Multiple Regression) โดยวิธี Enter ณ ค่านัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๐.๐๕ ผลการวิจัยพบว่า ๑. การเปรียบเทียบระดับความสุขของบุคคลากรใน ๘ มิติ ตามตัวแปรปัจจัยส่วนบุคคล พบว่าเพศที่แตกต่างกันไม่ทำให้ระดับความสุขของบุคคลากรใน ๘ มิติแตกต่างกัน ยกเว้นความสุขด้านร่างกายดี พบว่าเพศชายมีระดับความสุขด้านร่างกายสูงกว่าเพศหญิง อายุที่แตกต่างกันไม่ทำให้ระดับความสุขของบุคคลากรใน ๘ มิติแตกต่างกัน ระดับการศึกษาที่แตกต่างกันไม่ทำให้ระดับความสุขของบุคคลากรใน ๘ มิติแตกต่างกัน ยกเว้นความสุขด้านร่างกายดี พบว่า (๑) พนักงานที่จบการศึกษาระดับประถมศึกษามีความสุขด้านร่างกายสูงกว่าพนักงานที่จบปริญญาตรี (๒) พนักงานที่จบประถมศึกษาจะมีความสุขด้านสังคมดี สูงกว่าพนักงานที่จบปริญญาตรี ตำแหน่งงานที่แตกต่างกันไม่ทำให้ระดับความสุขของบุคลากรใน ๘ มิติแตกต่างกัน ยกเว้นความสุขด้านร่างกายดี พบว่า (๑) พนักงานในระดับปฏิบัติการมีความสุขด้านร่างกายสูงกว่าพนักงานระดับหัวหน้างาน และ (๒) พนักงานในระดับอื่น ๆ มีความสุขด้านร่างกายสูงกว่าระดับหัวหน้างาน ๒. ผลการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุ พบว่าปัจจัยด้านพฤติกรรมบุคคลตามหลักไตรสิกขา ด้านสมาธิสิกขา และปัญญาสิกขา มีผลต่อระดับความสุขของบุคคลากรใน ๘ มิติ ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ ๐.๐๕ (P < ๐.๐๕) ส่วนด้านศีลสิกขา ข้อมูลเชิงประจักษ์ยังไม่สนับสนุน มีค่าสัมประสิทธิ์ของตัวแปรพยากรณ์ในรูปคะแนนมาตรฐาน ( ) เท่ากับ ๐.๓๐๓, ๐.๑๕๙ และ ๐.๐๕๒ ตามลำดับ และในรูปของคะแนนดิบ (b) เท่ากับ ๐.๔๕๘, ๐.๒๔๓ และ ๐.๐๖๗ ตามลำดับ โดยตัวแปรต้น ทั้ง ๒ ด้าน คือ ด้านสมาธิสิกขาและปัญญาสิกขา มีอำนาจร่วมกันพยากรณ์ระดับความสุขของบุคคลากรใน ๘ มิติได้ร้อยละ ๔๔.๙๐ สามารถสร้างสมการพยากรณ์ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมตามหลักไตรสิขาและความสุขของบุคลากรในองค์กรเอกชน โดยเขียนในรูปคะแนนดิบและคะแนนมาตรฐาน คือ สมการพยากรณ์ในรูปคะแนนดิบ = ๑.๙๒๓ + ๐.๔๕๘x๒ + ๐.๒๔๓x๓ สมการพยากรณ์ในรูปคะแนนมาตรฐาน y = ๐.๓๐๓x๒ + ๐.๑๕๙x๓

Abstract: This paper aims at comparing and investigating the relationship between personal characteristics, the three aspects of Tisikkhā-based behaviors (Sila, Samadhi, and Paññā), and the eight aspects of happiness (Happy Body, Happy Relax, Happy Heart, Happy Soul, Happy Family, Happy Society, Happy Brain, and Happy Money) of the employees in the private organization. The survey research was utilized to collect data from all 146 employees in the headquarter office located in Bangkok and the manufacturing plant located in Nakorn-pathom, Thailand. The average score, standard deviation, t-test, one-way analysis of variance (ANOVA), the Scheffe method of multiple comparisons, and multiple regression using the 'Enter' method with a significance level of 0.05 were utilized for data analysis. The research findings showed that 1.With regards to a comparison of the levels of the eight aspects of employee happiness, there was no significant relationship between gender and the level of the seven aspects of employee happiness. However, it was found that males have a higher level of Happy Body when compared with females. Age was not related to all eight aspects of happiness. Nevertheless, education level was related to the two aspects of happiness. This means that employees without college degrees have a higher level of Happy Body and Happy Society when compared with others. There was also no significant relationship between work position and the seven aspects of employee happiness. However, operation level employees have the higher level of Happy Body when compared with others. 2. The multiple regression analysis indicated that Smadhi and Paññā based behaviors affected the level of the eight aspects of happiness at a significance level of 0.05 (P< 0.05). Whilst, sila-based behaviors did not affect any aspects of happiness. Standardized regression coefficients (β) are 0.303, 0.159, and 0.052, respectively. In addition, unstandardized regression coefficients (b) are 0.458, 0.243, and 0.067, respectively. The result showed that 44.90 percent of the variation in employee happiness is explained by variation in Smadhi and Paññā based behaviors. The results can be presented by using the regression equations as follow: ŷ = 1.923 + 0.458X2 + 0.243X3 Ẑy = 0.303 X2 + 0.159 X3

Mahachulalongkornrajavidyalaya University. Center Library

Address: AYUTTHAYA

Email: library@mcu.ac.th

Name: พระครูสังฆรักษ์เอกภัทร อภิฉนฺโท

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Name: เริงชัย หมื่นชนะ

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Created: 2561

Modified: 2562-09-18

Issued: 2562-08-28

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: พุทธศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: สาขาวิชาชีวิตและความตาย

©copyrights มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	MCU62021002.pdf	3.91 MB	40	2025-06-29 22:04:05

ใช้เวลา

0.035226 วินาที