A study of the relationship between self-awareness and oral presentation performance of graduate students of King Mongkut

การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการตระหนักรู้ในตัวเองและความสามารถในการนำเสนองานปากเปล่าของนักศึกษา ระดับบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ

Name: Phojanee Kalapak

keyword: Oral presentation.

ThaSH: AWARENESS.

ThaSH: ORAL COMMUNICATION.

ThaSH: SELF-PERCEPTION.

Abstract: The objectives of this study were (1) to identify the interaction between student’s self-awareness and oral presentation performance, (2) to identify the improvements on oral presentation performance of students during the course, and (3) to investigate the student’ s perceptions of their improving performance in oral presentation. The population was graduate students of King Mongkut’s University of Technology North Bangkok. The sample group was a classroom of Ph.D. students from the Faculty of Technical Education majoring in Technical Education Administration. The students had two times of presenting oral presentation in front of the class. There were two evaluators who analyzed the student’s performance. An evaluation form for evaluators was developed to analyze the student’s oral presentation performance concerning in verbal and nonverbal aspects. Consequently, a questionnaire for students was developed to collect the student’s self-awareness. The evaluation form and the questionnaire were designed to have parallel items. Moreover, the reliability coefficients were used to check the reliabilities between the evaluators. The researcher used the spearman’s correlation to measure the relationship between two variables: student’s self-awareness and oral presentation performances. The mean, standard deviation, frequency, and percentage were used to analyze the data as well. The findings revealed that (1) there were positive significant relationships between oral presentation performance and student self-awareness in the 1st and 2nd oral presentation at .01 level. (2) The results from the presentation evaluation form indicated that the student’s performance in the 2nd oral presentation was better than in the 1st oral presentation (mean = 3.37, 4.19). Moreover, the students also improved on other compliments such as greeting, telling name and background, telling topic of presentation, explaining objectives, giving opportunity to ask question, and telling time to spend. (3) The student’s perceptions of their presentation improvement indicated that the students have positive perceptions towards the 1st and 2nd oral presentation performance with the mean scores of 3.50 and 4.10 respectively. In addition, the results from student’s perceptions showed need to improve the performance as follows; speak with correct grammar (60%), how to collect information (25%), how to speak accurate pronunciation (10%), and technique to practice oral presentation (5%).

Abstract: สารนิพนธ์ฉบับนี้มีจุดประสงค์เพื่อ (1) ระบุความสัมพันธ์ระหว่างการตระหนักรู้ในตัวเอง และความสามารถในการนำเสนองานปากเปล่าของนักศึกษา (2) เพื่อระบุความสามารถในการ พัฒนาการนำเสนองานปากเปล่าของนักศึกษาในระหว่างการเรียน และ (3) เพื่อศึกษาการรับรู้ของ นักศึกษาเกี่ยวกับการพัฒนาความสามารถในการนำเสนองานปากเปล่า ประชากรของการศึกษา ได้แก่ นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ โดยมี กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนระดับปริญญาเอก คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม วิชาเอกบริหารเทคนิค การศึกษา ซึ่งนักศึกษาได้ทำการนำเสนองานปากเปล่าหน้าชั้นเรียนจำนวนสองครั้ง และมีผู้ ประเมินผลการนำเสนองานของนักศึกษาจำนวนสองคน ทำการประเมินผลความสามารถในการ นำเสนองานปากเปล่าของนักศึกษาแต่ละคน ซึ่งแบบประเมินผลได้ถูกออกแบบเพื่อวิเคราะห์ ความสามารถในการนำเสนองานปากเปล่าของนักศึกษาเกี่ยวกับการใช้วัจนภาษาและอวัจนภาษา หลังจากนักศึกษาแต่ละคนได้ทำการนำเสนองานปากเปล่าแล้ว นักศึกษาจะตอบแบบสอบถามเพื่อ ประเมินการตระหนักรู้ในตนเองของนักศึกษา โดยทั้งแบบประเมินผลและแบบสอบถามได้ถูก ออกแบบให้มีรายการข้อมูลซึ่งมีทิศทางเดียวกัน สำหรับค่าของความน่าเชื่อถือจากการประเมินผล ระหว่างผู้ประเมินผลทั้งสองคนจะถูกคำนวณโดยการหาค่าสัมประสิทธิ์ความเชื่อมั่น ผู้วิจัยได้ใช้ วิธีการหาความสัมพันธ์ระหว่างสองตัวแปรด้วยค่าสัมประสิทธิ์ความสัมพันธ์ของ spearman รวมทั้งการหาค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ความถี่ และจำนวนร้อยละ ผลการศึกษาปรากฏพบว่า (1) มีความสัมพันธ์ระหว่างการตระหนักรู้ของนักศึกษาและ ความสามารถในการนำเสนองานปากเปล่าทั้งในการนำเสนองานครั้งที่ 1 และ 2 ที่ระดับ 0.01 (2) พบว่ามีการพัฒนาความสามารถในการนำเสนองานปากเปล่า โดยมีคะแนนค่าเฉลี่ยจากแบบประเมินผลการนำเสนองานที่มี 5 ระดับ ปรากฏว่ามีค่าเฉลี่ยครั้งที่ 1 และ 2 เท่ากับ 3.37 และ 4.19 ซึ่งแสดงให้เห็นว่าความสามารถในการนำเสนองานครั้งที่ 2 สูงกว่าการนำเสนองานครั้งที่ 1 นอกจากนี้นักศึกษาได้พัฒนาความสามารถในการเติมเต็มข้อมูลในส่วนของบทนำ ได้แก่ การ ทักทาย การแนะนำตัวและประวัติ การนำเสนอหัวข้อของการนำเสนอ และการระบุเวลาที่จะใช้ นำเสนอ (3) พบว่าการรับรู้ในการพัฒนาความสามารถในการนำเสนองานปากเปล่าของนักศึกษา เป็นไปในทางบวก โดยมีค่าเฉลี่ยในการนำเสนองานปากเปล่าครั้งที่ 1 และ 2 เท่ากับ 3.50 และ 4.10 ตามลำดับ สำหรับประเด็นที่นักศึกษาเห็นว่ามีส่วนในการส่งเสริมการพัฒนาการนำเสนองานปาก เปล่า ได้แก่ การพูดถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ทางภาษา (ร้อยละ 60) วิธีการในการค้นคว้าข้อมูล (ร้อยละ 25) วิธีการออกเสียงที่ถูกต้อง (ร้อยละ 10) และเทคนิคในการฝึกฝนการนำเสนองาน ปากเปล่า (ร้อยละ 5)

King Mongkut's University of Technology North Bangkok. Central Library

Address: Bangkok

Email: library@kmutnb.ac.th

Name: Ngamthip Wimolkasem

Role: Case Study advisors

Email : thip@kmutnb.ac.th

Created: 2010

Modified: 2011-10-03

Issued: 2011-10-03

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

eng

DegreeName: Master of Arts

Level: Master's Degree

Descipline: English for Business and Industry Communication (English Program)

Grantor: King Mongkut's University of Technology North Bangkok

©copyrights King Mongkut's University of Technology North Bangkok

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	B1538083x.pdf	761.53 KB	361	2024-10-09 20:54:53

ใช้เวลา

0.01819 วินาที