เปรียบเทียบวิธีประมาณขนาดประชากรปิดเมื่อมีการสุ่มตัวอย่างหลายครั้งและมีเวลา พฤติกรรมและการได้มาจากแหล่งหรือจำพวกที่ต่างกันที่กระทบต่อแคปเจอร์-รีแคปเจอร์

Comparison of estimation methods for the size of a closed population when there is variation between repeated samples and there is time and behavior dependence and heterogeneity in a capture-recapture situation

Name: อารียากร ศุภรัศมีสกุล

ThaSH: การสุ่มตัวอย่าง (สถิติ)

keyword: แคปเจอร์

; รีแคปเจอร์

Abstract: การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความถูกต้องแม่นยำของตัวประมาณขนาด ประชากรที่ได้จากการเลือกตัวอย่างแบบแคปเจอร์-รีแคปเจอร์ 3 วิธี คือ ตัวประมาณจากวิธีการ ครอบคลุมตัวอย่าง วิธีครอบคลุมตัวอย่างแบบมีเงื่อนไข และตัวประมาณแม็กซิมัมคอซีไลลิฮูด กำหนด Trap–shy = 0.5 และ Trap–happy = 1.2 เมื่อขนาดประชากร จำนวนครั้งในการเลือก ตัวอย่าง และความน่าจะเป็นที่หน่วยประชากรจะถูกเลือกเป็นหน่วยตัวอย่างแตกต่างกันไป เกณฑ์การตัดสินใจพิจารณาจากค่าความคลาดเคลื่อนกำลังสองเฉลี่ย จากการจำลองข้อมูลโดย ใช้เทคนิคมอนติคาร์โล 10,000 รอบ ในแต่ละสถานการณ์ พบว่า 1. ตัวประมาณจากวิธีการครอบคลุมตัวอย่าง ให้ผลดี เมื่อ Trap–shy = 0.5 และความ น่าจะเป็นที่หน่วยตัวอย่างจะถูกเลือกเท่ากัน หรือเมื่อ Trap–happy = 1.2 แต่ความน่าจะเป็นที่ หน่วยประชากรจะถูกเลือกไม่เท่ากัน 2. ตัวประมาณแม็กซิมัมคอซีไลลิฮูด ให้ผลดี เมื่อ Trap–shy = 0.5 และความน่าจะเป็น ที่หน่วยตัวอย่างจะถูกเลือกไม่เท่ากัน 3. ตัวประมาณจากวิธีครอบคลุมตัวอย่างแบบมีเงื่อนไข ให้ผลดี เมื่อ Trap–happy = 1.2 และความน่าจะเป็นที่หน่วยประชากรจะถูกเลือกเท่ากัน

Abstract: The objective of this study was to compare the accuracy of the population size estimators from capture – recapture sampling. The estimation methods were sample coverage method, conditional sample coverage technique and maximum quasilikelihood estimator. The Trap-shy and Trap-happy values were fixed at 0.5 and 1.2, respectively. The investigation was done using 10,000 Monte Carlo simulation runs with various population sizes, number of trapping samples, the first-capture probabilities and multiplicative e time effect of the jth trapping sample. The evaluation criteria was the root mean square error. The results show that. 1. The sample coverage method was appropriate when Trap-shy = 0.5 and the first capture probabilities were equal or when Trap-happy = 1.2 and the first capture probabilities were not equal. 2. The conditional sample coverage technique was appropriate when Trap-shy = 0.5 and the first capture probabilities were not equal. 3. The maximum quasi-likelihood estimator was appropriate when Trap happy = 1.2 and the first capture probabilities were equal.

สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. สำนักหอสมุดกลาง

Address: กรุงเทพมหานคร

Email: library@kmutnb.ac.th

Name: วิจิตรา พลเยี่ยม

Role: ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์

Email : wpy@kmitnb.ac.th

Name: ทองคำ ไม้กลัด

Role: ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์

Email : tks@kmitnb.ac.th

Created: 2549

Issued: 2550-10-13

Modified: 2567-05-23

วิทยานิพนธ์/Thesis

CallNumber: วพ MAST อ663ศ

tha

DegreeName: วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: สถิติประยุกต์

Grantor: สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ

©copyrights มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	B14950820.pdf	1.78 MB

ใช้เวลา

0.018765 วินาที