เหตุที่ผู้กระทำไม่ต้องรับโทษอาญา : ศึกษากรณีตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 277 วรรคท้าย กรณีการกระทำชำเราระหว่างเด็กชายและเด็กหญิง

The case of the offender shall not be punished : a case study of the criminal code section 277 last paragraph of the rape between boys and girls

Name: วิลาวัณย์ ชอบแต่ง

ThaSH: การลงโทษ -- วิจัย

Classification :.DDC: 345.0772

ThaSH: อาชญากรรมทางเพศ -- วิจัย

ThaSH: ความผิดทางอาญา -- วิจัย

Abstract: ประเทศไทยประสบกับปัญหาการล่วงละเมิดสิทธิเสรีภาพทางเพศ หรือปัญหาการข่มขืนกระทำชำเราต่อสตรีเพศ ไม่ว่าผู้ถูกกระทำนั้นจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ก็ตาม ซึ่งเมื่อพิจารณากฎหมายของประเทศไทยในปัจจุบันแล้วพบว่า กฎหมายที่เกี่ยวกับการคุ้มครองเด็กจากการถูกล่วงละเมิดทางเพศนั้นไม่สามารถให้การคุ้มครองเด็กได้เป็นอย่างดี ทั้งๆ ที่ประเทศไทยก็เป็นภาคีในอนุสัญญาว่าด้วยการขจัดการเลือกปฏิบัติต่อสตรีในทุกรูปแบบ (CEDAW: The Convention on the Elimination of all Forms of Discrimination Against Women) และอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก (The Convention on the Rights of the Child) ที่ให้การคุ้มครองเด็กและสตรีต่อการแสวงหาประโยชน์ทางเพศทุกรูปแบบ รวมทั้งการข่มขืนเด็กซึ่งรัฐภาคีต้องใช้มาตรการต่างๆ ที่จำเป็นในแผนงานของชาติเพื่อขัดขวางการกระทำดังกล่าว ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 277 บัญญัติให้ความคุ้มครองเด็กที่มีอายุไม่เกิน 15 ปี มิให้ถูกล่วงละเมิดทางเพศแม้ว่าเด็กจะยินยอมหรือไม่ผู้กระทำต้องรับผิดเสมอ แต่เมื่อพิจารณาต่อไปในวรรคท้ายได้บัญญัติเหตุยกเว้นโทษให้แก่ผู้กระทำผิดที่มีอายุไม่เกิน 18 ปี กระทำต่อเด็กอายุระหว่าง 13-15 ปี โดยศาลอนุญาตให้ผู้กระทำผิดและเด็กผู้เสียหายสมรสกัน หากเด็กนั้นยินยอมให้กระทำชำเรา ส่งผลให้ผู้กระทำผิดไม่ต้องรับโทษในความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราเด็ก จากการศึกษาพบว่า การยกเว้นโทษให้แก่ผู้กระทำผิดใน มาตรา 277 วรรคท้ายนั้นมาจากเหตุผลของคณะกรรมการพิจารณาปรับปรุงประมวลกฎหมายอาญา ครั้งที่ 91/2528 วันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2528 ดังนี้คือ หากมีการบัญญัติให้ มาตรา 277 เป็นความผิดเด็ดขาดแล้ว จะส่งผลกระทบต่อประชาชน ที่ใช้กฎหมายอิสลามบังคับในเรื่องครอบครัวมรดก โดยกำหนดให้ชายเริ่มมีน้ำอสุจิและหญิงเริ่มมีประจำเดือน ซึ่งปกติจะเป็นช่วงอายุระหว่าง 12-16 ปี สมรสกันได้ ดังนั้น หากการสมรสระหว่างชายและหญิงซึ่งนับถือศาสนาอิสลามและหญิงมีอายุไม่เกิน 15 ปี เช่นนี้ ชายอาจจะมีความผิดได้โดยไม่มีข้อยกเว้น จึงได้กำหนดเหตุยกเว้นโทษขึ้นในมาตราดังกล่าว ซึ่งการให้เหตุผลดังกล่าวเป็นไปเพื่อรักษาผลประโยชน์ของประชาชนเพียงบางกลุ่มในประเทศไทยเท่านั้น เพราะโดยทั่วไปแล้วกฎหมายจะมีผลใช้บังคับกับทุกคนในประเทศ เหตุผลดังกล่าวจึงไม่มีความเหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง อีกทั้งผู้กระทำผิดอาจอาศัยช่องว่างของกฎหมายดังกล่าวลงมือกระทำความผิดและกล่าวอ้างว่าผู้เสียหายยินยอมให้กระทำชำเรา หรือบีบบังคับ ข่มขู่ให้ผู้เสียหายสารภาพว่ายินยอมให้ผู้กระทำผิดกระทำชำเรา เพื่อศาลจะได้อนุญาตให้ทั้งคู่สมรสกัน และผู้กระทำผิดก็ไม่ต้องรับโทษในความผิดฐานนี้ต่อไป การยกเว้นโทษให้ผู้กระทำผิดดังกล่าวเป็นการซ้ำเติมเด็กที่เป็นผู้เสียหายอย่างยิ่ง เพราะหากพิจารณาอายุเด็กระหว่าง 13-15 ปี ซึ่งเป็นวัยที่ต้องเล่าเรียนศึกษาหาความรู้ เป็นวัยแห่งการเจริญเติบโตในทุกๆ ด้าน พัฒนาการของเด็กในวัยนี้ยังต้องพัฒนาต่อไปอีกมาก ดังนั้นการใช้ชีวิตสมรสจึงเป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่เกินไปสำหรับเด็กในวัยนี้ และเด็กยังไม่รู้ถึงผลที่จะตามมาจากการสมรส ซึ่งจะต้องให้กำเนิดบุตรต่อไป ความคิดในเรื่องของการสมรสหรือการรับผิดชอบในการสร้างความคิดจึงไม่ใช่สิ่งที่เด็กวัยนี้ควรจะคิดและทำความเข้าใจ ดังนั้นหากทั้งคู่สมรสกันแล้วอาจเกิดปัญหาตามมาอีกมากมาย เช่น ปัญหาการหางานทำเพื่อเลี้ยงครอบครัว เนื่องจากทั้งคู่ยังเด็กและการศึกษายังไม่สูง การหางานทำจึงเป็นสิ่งที่ยากนัก หรือปัญหาการหย่าร้าง เนื่องจากทั้งคู่ มิได้สมรสกันด้วยความยินยอมสมัครใจ ซึ่งจะเป็นปัญหาสังคมต่อไปได้ และจากการศึกษากฎหมายของประเทศฝรั่งเศส ประเทศเยอรมัน และประเทศอังกฤษในความผิดเกี่ยวกับเพศได้ให้การคุ้มครองผู้เสียหายอย่างเด็ดขาด โดยไม่ปรากฏว่ามีการบัญญัติเหตุยกเว้นโทษให้กับผู้กระทำความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเรา ไม่ว่าผู้เสียหายจะเป็นเด็ก หรือเป็นผู้ใหญ่ก็ตาม ดังนั้นผู้กระทำผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราสมควรที่จะได้รับการลงโทษตามที่กฎหมายกำหนดไว้และไม่สมควรที่จะได้รับการยกเว้นโทษ บทบัญญัติตาม มาตรา 277 วรรคท้าย จึงสมควรยกเลิกเพื่อเด็กจะได้รับ ความคุ้มครองจากการถูกล่วงละเมิดทางเพศเป็นอย่างดี

มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์. ศูนย์สนเทศและหอสมุด

Email: library@dpu.ac.th

Address: กรุงเทพมหานคร

Name: สุรศักดิ์ ลิขสิทธิ์วัฒนกุล

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Modified: 2556-10-08

Created: 2554

Issued: 2556-02-26

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: วพ345.0772 ว719ห

tha

DegreeName: นิติศาสตรมหาบัณฑิต

Level: ปริญญาโท

Descipline: กฏหมายอาญาและกระบวนการยุติธรรมทางอาญา

Grantor: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์

©copyrights มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Cover.pdf	317.96 KB	87	2020-07-19 20:15:56
2	ABS.pdf	265.16 KB	64	2021-10-07 22:31:49
3	Chap_1.pdf	283.33 KB	97	2021-10-07 22:38:24
4	Chap_2.pdf	369.85 KB	92	2021-10-07 22:40:53
5	Chap_3.pdf	312.35 KB	87	2020-07-19 20:16:14
6	Chap_4.pdf	476.5 KB	96	2020-07-19 20:16:18
7	Chap_5.pdf	276.63 KB	71	2020-07-19 20:16:24
8	App-bip.pdf	284.54 KB	67	2020-07-19 20:16:28
9	Vita.pdf	242.72 KB	52	2021-10-07 22:27:19

ใช้เวลา

0.255953 วินาที