การผลิตและการจัดจำหน่ายข้าวสังข์หยดของเกษตรกร ในจังหวัดพัทลุง

Farmers’ Production and Distribution Channels of Sang Yod Rice in Phattalung Province

Name: แว่นฟ้า ริกา

Abstract: การศึกษาอิสระในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการผลิตและการจัดจำหน่ายข้าวสังข์หยดของเกษตรกรในจังหวัดพัทลุง การเก็บรวบรวมข้อมูลใช้แบบสอบถามโดยสัมภาษณ์เกษตรกรผู้ปลูกข้าวสังข์หยดปีการเพาะปลูก 2553/54 จากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 215 ราย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสถิติสำเร็จรูปSPSS (Statistic Package for the Social Science) เพื่อหาค่า ความถี่ ค่าร้อยละ ค่าสูงสุด ค่าต่ำสุด และค่าเฉลี่ย ผลการศึกษา ด้านลักษณะทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม พบว่า ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุระหว่าง 45-60 ปี จบการศึกษาระดับประถมศึกษา จำนวนสมาชิกในครัวเรือน 3-4 คน มีประสบการณ์ในการปลูกข้าวสังข์หยด 2-5 ปี ผลการศึกษาด้านการผลิตข้าวสังข์หยด พบว่า จากกลุ่มตัวอย่างแสดงให้เห็นว่ามีพื้นที่ในการปลูกข้าวสังข์หยดทั้งหมดจำนวน 1,907 ไร่ คิดเป็นพื้นที่เฉลี่ยคือ 8.87 ไร่ต่อคน ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ใช้วิธีการปลูกเป็นแบบหว่านน้ำตม ใช้แรงงาน 2-3 คน ใช้รถแทรกเตอร์ในการเตรียมดินไถนา เมล็ดพันธุ์มาจากเพื่อนบ้าน ใช้น้ำฝน ใช้ทั้งปุ๋ยเคมีและปุ๋ยอินทรีย์ ไม่มีการกำจัดวัชพืชและศัตรูพืช ไม่มีการควบคุมการออกรวง การเก็บเกี่ยวใช้วิธีการจ้างรถเกี่ยว/นวดข้าว และพบว่าไม่มีหนี้สิน มีการเข้าร่วมกลุ่มหรือชมรมในการผลิตข้าวสังข์หยด ส่วนใหญ่คือกลุ่มวิสาหกิจปลูกข้าวสังข์หยด ข้อดีจากการได้เข้าร่วมกลุ่มหรือชมรมในการปลูกข้าวสังข์หยดคือการได้ทราบเทคนิคการปลูกข้าวสังข์หยดให้ได้คุณภาพ หน่วยงานภาครัฐมีการสนับสนุนการผลิตข้าวสังข์หยดในด้านการสนับสนุนให้ข้อมูลแหล่งความรู้ในการผลิตข้าวสังข์หยด สำหรับผลการศึกษาด้านต้นทุนและผลตอบแทนเมื่อวิเคราะห์โดยภาพรวม พบว่าเกษตรกรส่วนใหญ่มีต้นทุนเฉลี่ยต่อไร่ 1,714.67 บาท มีรายได้เฉลี่ยต่อไร่ 4,731.54 บาท มีกำไรเฉลี่ยต่อไร่ 3,015.87 บาท และมีกำไรต่อต้นทุน 1.76 เท่า เมื่อวิเคราะห์โดยพิจารณาในด้านการใช้รถไถเดินตามและรถแทรกเตอร์ พบว่า ต้นทุนเฉลี่ยในการใช้รถไถเดินตามมีต้นทุนเฉลี่ยต่อไร่ 1,823.22 บาท ซึ่งสูงกว่าการใช้รถแทรกเตอร์ ซึ่งมีต้นทุนเฉลี่ยต่อไร่ 1,670.91 บาท การใช้รถไถเดินตามมีรายได้เฉลี่ยต่อไร่ 4,899.43 บาท ซึ่งสูงกว่าการใช้รถแทรกเตอร์ ซึ่งมีรายได้เฉลี่ยต่อไร่ 4,557.71 บาท และรถไถเดินตามมีกำไรเฉลี่ยต่อไร่ 3,075.00 บาท ซึ่งสูงกว่าการใช้รถแทรกเตอร์ ซึ่งมีกำไรเฉลี่ยต่อไร่ 2,888.83 บาท เมื่อวิเคราะห์โดยพิจารณาในด้านการใช้ปุ๋ยเคมี ปุ๋ยอินทรีย์และการใช้ทั้งปุ๋ยเคมีและปุ๋ยอินทรีย์ พบว่า ต้นทุนเฉลี่ยในการใช้ทั้งปุ๋ยเคมีและปุ๋ยอินทรีย์ มีต้นทุนเฉลี่ยต่อไร่ 1,798.81 บาท ซึ่งสูงกว่าการใช้ปุ๋ยเคมีซึ่งมีต้นทุนเฉลี่ยต่อไร่ 1,693.20 บาท และการใช้ปุ๋ยอินทรีย์ซึ่งมีต้นทุนเฉลี่ยต่อไร่ 1,552.26 บาท ด้านรายได้การใช้ปุ๋ยอินทรีย์มีรายได้เฉลี่ยต่อไร่ 5,314.13 บาท ซึ่งสูงกว่าการใช้ทั้งปุ๋ยเคมีและปุ๋ยอินทรีย์ซึ่งมีรายได้เฉลี่ยต่อไร่ 5,024.79 บาท และการใช้ปุ๋ยเคมีรายได้เฉลี่ยต่อไร่ 3,987.77 บาท และด้านกำไรการใช้ปุ๋ยอินทรีย์มีกำไรเฉลี่ยต่อไร่ 3,761.87 บาท ซึ่งสูงกว่าการใช้ทั้งปุ๋ยเคมีและปุ๋ยอินทรีย์ มีกำไรเฉลี่ยต่อไร่ 3,220.58 บาท และการใช้ปุ๋ยเคมีกำไรเฉลี่ยต่อไร่ 2,296.36 บาท เมื่อวิเคราะห์โดยพิจารณาในด้านการเข้ารวมกลุ่มและการไม่ได้เข้ารวมกลุ่มในการผลิตข้าวสังข์หยด พบว่า ต้นทุนเฉลี่ยในการเข้ารวมกลุ่มมีต้นทุนเฉลี่ยต่อไร่ 1,660.20 บาท ซึ่งน้อยกว่าการไม่ได้เข้ารวมกลุ่ม ซึ่งมีต้นทุนเฉลี่ยต่อไร่ 1,797.69 บาท การเข้ารวมกลุ่มมีรายได้เฉลี่ยต่อไร่ 4,779.55 บาท ซึ่งสูงกว่าการไม่ได้เข้ารวมกลุ่ม ซึ่งมีรายได้เฉลี่ยต่อไร่ 4,649.54 บาท และการเข้ารวมกลุ่มมีกำไรเฉลี่ยต่อไร่ 3,117.09 บาท ซึ่งสูงกว่าการไม่ได้เข้าร่วมกลุ่ม ซึ่งมีกำไรเฉลี่ยต่อไร่ 2,844.72 บาท ผลการศึกษาด้านการจัดจำหน่ายข้าวสังข์หยด พบว่า ส่วนใหญ่ขายเป็นข้าวเปลือก มีการแปรรูปเป็นข้าวกล้อง และขายให้แก่พ่อค้าส่งประเภทโรงสี ราคาเฉลี่ยข้าวเปลือกสดเกวียนละ 11,160.99 บาท และราคาเฉลี่ยข้าวเปลือกแห้งเกวียนละ 16,285.45 บาท ผู้กำหนดราคาคือ โรงสีหรือกลุ่มแม่บ้าน สำหรับการให้ความสำคัญต่อการเลือกคนกลางในการขายข้าวสังข์หยด คือ ในด้านความคุ้นเคยที่มีต่อพ่อค้าคนกลาง ส่วนใหญ่ชำระเงินในขณะที่ขายข้าว การขนส่งผู้ซื้อมารับเอง โดยการขนส่งทางรถบรรทุกขนาด 6 ล้อ มีการบรรจุหีบห่อโดยถุงปุ๋ย ขนาดของถุงในการบรรจุข้าวสังข์หยดโดยถุงชนิดหนาขาวใสส่วนใหญ่จะบรรจุขนาด 1 กิโลกรัม มีการระบุชื่อฉลากเป็นภาษาไทย แต่ไม่มีการระบุสรรพคุณ ส่วนใหญ่เป็นการผลิตแล้วจำหน่ายทันที หน่วยงานของภาครัฐมีการสนับสนุนเกี่ยวกับการจัดจำหน่ายข้าวสังข์หยดในประเทศและต่างประเทศส่วนใหญ่ในด้านการส่งเสริมการผลิตให้ได้มาตรฐาน

Abstract: This study aims to investigate the Production and the Distribution channel for Sang Yod Rice of the local farmers in Phattalung Province. By using quota sampling technique, 215 samples (Farmers in Phattalung Province) were randomly selected in the cultivating season of 2010-2011. Instrument for data collection included a questionnaire. The data were analyzed by SPSS (Statistic Package for the Social Science) on the frequency, percentages, Maximum, Minimum, and means. The study shows that most of samples were women, aged 45-60 years old, with elementary education degree, from a family of 3-4 people, and with 2-5 year experience in Sang Yod Rice production. It is found that the Sang Yod rice cultivation of these samples covers the total area of 1,907 rai, that is 8.87 rai per sample. Rice cultivation method is Wan Nam Tom (หว่านน้ำตม). On average, the labor force for the production is 2-3 people per sample, and tractors are used to plough. Seeds are from within the neighborhood, and rain water is used. Both chemical and organic fertilizers are used. There is no control over weeds, and pests. The rice continues to its natural course of maturation. Rice harvest machines are used in the harvesting process. Most farmers have no debt. The farmers have been trained by the government sectors on the production process, and have learned more specific techniques by joining the communal Sang Yod Rice group.The overview of the investment shows that the average cost per rai is 1,714.67 baht while the average income per rai is 4,731.54 baht. The average profit per rai is 3,015.87 baht, yielding the profit per capital of 1.76 times. For the distribution channel of Sang Yod rice, it is found that the Farmers group sold paddy rice to rice mill in form of processed brown rice. The average price of fresh rice is about 11,160.99 baht per ton and the average price of dry rice is about 16,285.45 baht per ton. The price setter is the rice mill owner or Farmers group. The middleman plays an important role during the purchase where payment is done on spot. The buyer transport rice by 6-wheel trucks. Rice is packed in small size sacks of 1 kg each. The clear bag has a name label in Thai on it without details. The distribution is done immediately after the production process without much stocking. The government encourages quality production and seeks for distribution channels aboard.

WALAILAK UNIVERSITY. CENTER FOR LIBRARY RESOURCES AND EDUCATIONAL MEDIA

Address: NAKON SI THAMMARAT

Email: clm@wu.ac.th

Name: ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. ภัทรวรรณ แท่นทอง

Role: คณะกรรมการที่ปรึกษา

Name: ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. ภัทรวรรณ แท่นทอง

Role: คณะกรรมการสอบ

Name: อาจารย์ ดร. พนิดา แช่มช้าง

Role: คณะกรรมการสอบ

Name: อาจารย์ ดร. สมจินตนา คุ้มภัย

Role: คณะกรรมการสอบ

Created: 2555

Modified: 2555-08-14

Issued: 2555-08-14

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: Master of Business Administration (Business Administration)

Level: Master's Degree

Descipline: Business Administration

Grantor: มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์

©copyrights มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Front page.pdf	429.6 KB	153	2022-08-05 14:38:25
2	abstract.pdf	82.02 KB	180	2022-12-21 10:23:11
3	chapter 1.pdf	93.67 KB	219	2020-10-27 15:31:40
4	chapter 2.pdf	224.65 KB	225	2024-10-18 15:25:10
5	chapter 3.pdf	81.3 KB	160	2020-10-27 15:32:00
6	chapter 4.pdf	351.21 KB	160	2024-10-18 15:27:32
7	chapter 5.pdf	132.6 KB	148	2020-10-27 15:32:36
8	bibliography.pdf	98.33 KB	146	2024-10-28 16:22:20
9	appendix.pdf	263.53 KB	164	2022-07-26 16:34:15
10	cv.pdf	37.55 KB	71	2020-10-26 20:43:30

ใช้เวลา

0.085367 วินาที