The relationship between compensation strategies and english proficiency of medical students at Mahidol University

ความสัมพันธ์ระหว่างกลวิธีการชดเชยข้อบกพร่องในการใช้ภาษาและความสามารถทางภาษาอังกฤษของนักศึกษาแพทย์ มหาวิทยาลัยมหิดล

Name: Jarimjit Sroysamut

LCSH: English language -- Usage

LCSH: English language -- Study and teaching

LCSH: Students, Medical

Abstract: This study was conducted in order to investigate the compensation strategies employed by medical students at Mahidol University and the relationship between the use of compensation strategies and their English proficiency. The subjects of this study were 600 first-year, second-year, and third-year medical students studying at Mahidol University in the 2004 academic year. The instruments used for data collection were questionnaires and individual interviews. The results of the study reveal the subjects generally use mime or gesture, use linguistic clues, adjust or approximate the message, use other strategies relating to compensation strategies, select the topic, use a circumlocution or synonym, use other clues, avoid communication partially or totally, get help, coin words, and switch to the mother tongue, in order of importance. Using linguistic clues was most frequently used by high-ability students and using other strategies was most frequently used by low-ability students. The difference in the use of compensation strategies between the high-ability and low-ability groups was significant at the .05 level (p = .015). In addition, the results show that the relationship between the use of compensation strategies and English proficiency was linear (P = .000).

Abstract: งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาการใช้กลวิธีการชดเชยข้อบกพร่องในการใช้ภาษาของนักศึกษา แพทย์ มหาวิทยาลัยมหิดล และความสัมพันธ์ระหว่างการใช้กลวิธีการชดเชยข้อบกพร่องในการใช้ ภาษาและความสามารถทางภาษาอังกฤษ กลุ่มตัวอย่างประชากร คือ นักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 1, 2, และ 3 มหาวิทยาลัยมหิดล จำนวน 600 คน ประจำปีการศึกษา 2547 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามและการสัมภาษณ์ ผลที่ได้จากการวิจัย คือ โดยทั่วไปแล้วนักศึกษาแพทย์มีการใช้กลวิธีในการเรียนทุกกลุ่ม วิธีโดยเรียงลำดับจากมากไปหาน้อย ดังนี้ การใช้ท่าทางประกอบ, การเดาโดยใช้ตัวชี้แนะทาง ภาษา, การปรับสารให้ง่ายขึ้น, การใช้กลวิธีอื่นที่เกี่ยวข้องกับการชดเชยข้อบกพร่องในการใช้ภาษา , การเลือกหัวข้อ, การอธิบายหรือใช้คำที่มีความหมายเหมือนกัน, การเดาโดยใช้ตัวชี้แนะอื่นๆ, การเลี่ยงใช้คำบางคำ, การขอความช่วยเหลือ, การสร้างคำใหม่, และการใช้คำในภาษาแม่แทนคำที่ ติดขัด นักศึกษาที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษสูงใช้วิธีการเดาโดยใช้ตัวชี้แนะทางภาษา มากที่สุด และนักศึกษาที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษต่ำใช้กลวิธีอื่นที่เกี่ยวข้องกับกลวิธี การชดเชยข้อบกพร่องในการใช้ภาษามากที่สุด นักศึกษาที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษ สูงและต่ำใช้กลวิธีการชดเชยข้อบกพร่องในการใช้ภาษาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ .05 (p = .015) นอกจากนี้ ยังพบว่า มีความสัมพันธ์ระหว่างการใช้กลวิธีการชดเชยข้อบกพร่องในการใช้ ภาษาและความสามารถทางภาษาอังกฤษอย่างมีนัยสำคัญที่ .05 (p = .000)

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Songsri Soranastaporn

Role: Thesis Advisors

Created: 2005

Modified: 2553-06-11

Issued: 2010-04-26

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740458092

CallNumber: TH J37r 2005

eng

DegreeName: Master of Arts

Level: Master's Degree

Descipline: Applied Linguistics

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4636262.pdf	1.14 MB	98	2025-01-22 15:36:39

ใช้เวลา

0.249159 วินาที