ความซับซ้อนของการเล่าเรื่อง : ลักษณะหลังสมัยใหม่ในบันเทิงคดีร่วมสมัยของไทย

Complexities of story-telling : postmodern features in contemporary Thai fiction

Name: เสาวณิต จุลวงศ์

ThaSH: นวนิยายไทย -- ประวัติและวิจารณ์

LCSH: Thai fiction -- History and criticism

Abstract: วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีความมุ่งหมายที่จะศึกษากลวิธีการเล่าเรื่องแบบหลังสมัยใหม่ในบันเทิงคดีร่วมสมัยของไทยที่แต่งขึ้นระหว่าง พ.ศ. 2531 – 2549 และแนวคิดสำคัญที่เสนอด้วยกลวิธีการเล่าเรื่องแบบหลังสมัยใหม่ในบันเทิงคดีร่วมสมัย การศึกษาแสดงให้เห็นว่าบันเทิงคดีร่วมสมัยของไทยที่นำมาศึกษาใช้กลวิธีการเล่าเรื่องแบบหลังสมัยใหม่หลายประการ ได้แก่ การแสดงความตระหนักรู้ถึงความเป็นเรื่องแต่ง การปฏิเสธรูปแบบปกติของเรื่องเล่า การสร้างความเป็นสหบท การล้อ การผสมผสานความจริงกับความมหัศจรรย์ และการใช้รูปแบบวรรณกรรมยอดนิยม เพื่อนำเสนอแนวคิดหลังสมัยใหม่เกี่ยวกับสภาวะสังคมวัฒนธรรม และสถานะของวรรณกรรม ในด้านสภาวะสังคมวัฒนธรรม บันเทิงคดีที่นำมาศึกษาแสดงให้เห็นภาวะการบริโภคและสังคมบริโภคในระบบเศรษฐกิจทุนนิยมยุคหลัง สังคมเต็มไปด้วยสิ่งจำลองและวัตถุเพื่อการบริโภค ปัจเจกบุคคลในภาวะสังคมเช่นนี้มีความทุกข์ ต้องสูญเสียอิสรภาพหรืออำนาจเหนือตนเอง การเปลี่ยนผ่านของยุคสมัยแสดงให้เห็นจากการเปลี่ยนแปลงระบบคุณค่าหรือบรรทัดฐานของสังคม ในการนำเสนอสถานะของวรรณกรรมจากมุมมองหลังสมัยใหม่ บันเทิงคดีที่นำมาศึกษาแสดงความตระหนักถึงความเป็นเรื่องแต่งและเป็นวาทกรรมการเมืองเชิงอำนาจ และเปิดเผยถึงกรอบข้อจำกัดในการสร้างสรรค์ผลงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กรอบของวรรณกรรมเพื่อชีวิต และด้วยเหตุที่ตระหนักถึงความสัมพันธ์กับการเมืองเชิงอำนาจ บันเทิงคดีร่วมสมัยจึงแสดงให้เห็นว่าวรรณกรรมเป็นปฏิบัติการทางภาษาแบบหนึ่งในรูปของเรื่องเล่าซึ่งมีบทบาทในการสร้าง เสริม สืบทอด ตอบโต้ หรือต่อรองกับความคิดต่างๆ ที่เผยแพร่อยู่ในสังคม ซึ่งทำให้เกิดการกดข่ม ปกปิด บิดเบือนความแตกต่างหลากหลายที่มีอยู่และไม่เป็นที่ปรารถนาให้หายไปจากความรับรู้ของสังคม

Abstract: This thesis is aimed to analyze the postmodern story-telling and concept in contemporary Thai fiction in 1987 – 2006. The study shows that the selected fiction use the postmodern techniques, such as self-consciousness, anti-form of normative narrative, intertextuality, parody, magic realism and the form of pop fiction, to represent the postmodern concept of the socio-cultural condition and the status of literature. According to the selected stories, contemporary society is consumer society of late capitalism. The society accumulates simulacra and objects of consumption. Individuals in the society are in agony. They lost their authority and autonomy. The system of value and norms is changed. The change implies the shift of the epoch. On the other hand, contemporary Thai fiction shows the realization of the fictionality and its discursive politics. The former is revelation of the tradition and convention as the framework of art creativity, especially the framework of “art for life”. The latter is the realization that literature is politics. Contemporary Thai fiction reveal, as well as use, their imaginary linquistic practice as political narrative to construct, reinforce, transmit, contradict and negotiate to thoughts penetrated in society, which distort, suppress or conceal the diversity from acknowledgment.

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สถาบันวิทยบริการ

Address: กรุงเทพมหานคร

Email: cuir@car.chula.ac.th

Name: ตรีศิลป์ บุญขจร

Name: สุรเดช โชติอุดมพันธ์

Role: ที่ปรึกษา

Role: ที่ปรึกษา

Created: 2550

Modified: 2554-02-03

Issued: 2554-02-03

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

tha

DegreeName: อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต

Level: ปริญญาเอก

Descipline: วรรณคดีเปรียบเทียบ

Grantor: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

©copyrights จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	Saowanit_Ch.pdf	4.23 MB	1697	2025-12-18 12:04:14

ใช้เวลา

0.022153 วินาที