การศึกษาการใช้ประโยชน์ได้ของ แอล-เมไทโอนีน และอาร์จินีนที่เหมาะสมในอาหารไก่เนื้อ

Determination of optimum L-methionine and arginine utilization in broiler diets

Name: อรทัย ศิรธรณ์พงศ์

ThaSH: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ -- วิทยานิพนธ์. ปร.ด. (โภชนศาสตร์และเทคโนโลยีอาหารสัตว์) 2562

Classification :.LCCS: SF498.7

ThaSH: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. -- สาขาโภชนศาสตร์และเทคโนโลยีอาหารสัตว์ -- วิทยานิพนธ์

ThaSH: ไก่กระทง -- อาหาร

ThaSH: อาร์จินีน

ThaSH: กรดอะมิโน

ThaSH: โปรตีนในโภชนาการสัตว์

Abstract: การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการใช้ประโยชน์ได้ของ แอล-เมไทโอนีน และอาร์จินีนที่เหมาะสมในอาหารไก่เนื้อต่อสมรรถภาพการผลิต คุณภาพซาก ค่าเคมีในเลือด และความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจในไก่เนื้ออายุ 1-35 วัน โดยใช้อาหารไก่เนื้อ 3 ระยะ ได้แก่ ระยะเล็ก ระยะรุ่น และระยะสุดท้าย ที่อายุ 1-10, 11-24 และ 25-35 วัน ตามลำดับ แบ่งเป็น 2 การทดลอง การทดลองที่ 1 ศึกษาการใช้ประโยชน์ได้ของ แอล-เมไทโอนีน ในอาหารไก่เนื้อ แบ่งออกเป็น 5 กลุ่ม โดยกลุ่มควบคุมใช้ดีแอล-เมไทโอนีน 100 เปอร์เซ็นต์ และกลุ่มทดลองใช้แอล-เมไทโอนีนทดแทนดีแอล-เมไทโอนีนที่ระดับ 100, 95, 90 และ 85 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ ในด้านสมรรถภาพการผลิตของไก่เนื้อ แอล- เมไทโอนีนให้ประสิทธิภาพเป็น 105, 115 และ 105 เปอร์เซ็นต์ของดีแอล-เมไทโอนีน ในอาหารระยะเล็ก ระยะรุ่น และระยะสุดท้าย ตามลำดับ แอล-เมไทโอนีนให้ประสิทธิภาพเป็น 115 และ 105 เปอร์เซ็นต์ของดีแอล-เมไทโอนีน ในส่วนของน้ำหนักซาก และน้ำหนักเนื้อหน้าอกของไก่เนื้อ ตามลำดับ การทดลองที่ 2 ศึกษาการใช้ประโยชน์ได้ของสัดส่วน อาร์จินีน:ไลซีน แบ่งเป็น 5 กลุ่ม โดยกลุ่มทดลองมีสัดส่วน อาร์จินีน:ไลซีน เป็น 0.85, 0.95, 1.05, 1.16 และ 1.26 ตามลำดับ พบว่า การเพิ่มขึ้นของสัดส่วน อาร์จินีน:ไลซีน ในอาหารจาก 0.85 เป็น 1.26 ในอาหารไก่เนื้อระยะเล็ก และระยะสุดท้าย ทำให้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้น (P<0.05) อัตราการเปลี่ยนอาหารเป็นน้ำหนักตัวดีขึ้น (P<0.05) และอาหารระยะรุ่นสัดส่วนที่ 1.05 เป็นระดับที่เหมาะสมที่สุด (P<0.05) ในการเพิ่มน้ำหนักตัว กลุ่มไก่เนื้อที่มีการเพิ่มขึ้นของสัดส่วน อาร์จินีน:ไลซีน ในอาหารจาก 0.85 เป็น 1.26 มีเนื้อหน้าอกเพิ่มขึ้น 5.5 เปอร์เซ็นต์ (P<0.05) ปริมาณครีเอทินีน และ IGF-1 เพิ่มขึ้น 23.0 เปอร์เซ็นต์ (P<0.05) และ 18.0 เปอร์เซ็นต์ (P<0.05) ตามลำดับ กลุ่มที่ได้รับอาหารที่มี อาร์จินีน:ไลซีน 1.05 มีเปอร์เซ็นต์ซากอุ่นและซากเย็นสูงกว่ากลุ่มที่มีสัดส่วน 0.85 และ 0.95 (P<0.05) ในทั้ง 2 การทดลอง ปริมาณการกิน และอัตราการตายไม่มีความแตกต่างกัน (P>0.05) ในแต่ละกลุ่มการทดลอง ดัชนีสมรรถภาพการผลิต และความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจ แอล-เมไทโอนีน ให้ประสิทธิภาพเป็น 115 เปอร์เซ็นต์ของดีแอล-เมไทโอนีน และสัดส่วน อาร์จินีน:ไลซีน 1.26 เป็นสัดส่วนที่ดีที่สุด Two experiments were conducted to determine the optimum L-methionine and arginine utilization in broiler diets on the performance, carcass traits, blood characteristics and economic value. One-day-old broilers were allocated to five dietary treatment groups. All broilers were fed in 3-phase feeding program (starter, grower and finisher, at 1–10, 11–24 and 25–35 days of age respectively). The first experiment was conducted to determine the optimum L-Methionine utilization. Five dietary treatment groups were DL-methionine supplementation as a control diet and replaced with L-methionine 100, 95, 90 and 85% respectively. The efficiency of L-methionine to DL-Methionine were 105, 115 and 105 for performance in starter, grower and finisher feed, respectively. For carcass yield and breast meat yield, the efficiency of L-methionine to DL-Methionine were 115% and 105% in broiler diet. The second experiment was conducted to determine the optimum dietary concentration of arginine relative to lysine ratio. Five dietary treatment groups receiving different arginine:lysine (Arg:Lys) ratios; the ratios were 0.85, 0.95, 1.05, 1.16 and 1.26. An increase in the Arg:Lys ratio in the starter and grower diet from 0.85 to 1.26 linearly (P<0.001) increased body weight gain and improved feed conversion ratio. In addition, quadratical (P<0.05) effect on body weight gain with the 1.05 Arg:Lys ratio was observed in grower diet. Increasing the Arg:Lys ratio in the diet linearly (P<0.0001) and the quadratically (P<0.05) improved the carcass yield and relative chilled carcass weight respectively. The percentages of breast meat and creatinine and insulin-like growth factor-1 concentrations also linearly (P<0.0001) increased with an increasing dietary Arg:Lys ratio. In both experiments, feed intake and mortality were not significantly (P>0.05) different among the treatments. For the European production efficiency factors and economic value, the efficiency of L-methionine relative to DL-methionine and the optimal ratio of Arg:Lys were 115% and 1.26 respectively

มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. สำนักหอสมุด

Address: กรุงเทพมหานคร

Email: tdckulib@ku.ac.th

Name: เสกสม อาตมางกูร

Role: อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์หลัก

Name: ยุวเรศ เรืองพานิช

Role: อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ร่วม

Name: อรประพันธ์ ส่งเสริม

Role: อาจารย์ที่ปรึกษาวิทยานิพนธ์ร่วม

Created: 2562

Modified: 2568-07-09

Issued: 2568-07-09

วิทยานิพนธ์/Thesis

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

URL: https://www.lib.ku.ac.th/KUthesis/2562/orathai-sir-all.pdf

CallNumber: SF498.7 .อ171

tha

DegreeName: ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต

Level: ปริญญาเอก

Descipline: โภชนศาสตร์และเทคโนโลยีอาหารสัตว์

Grantor: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

©copyrights มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	orathai-sir-all.pdf	13.83 MB

ใช้เวลา

0.025063 วินาที