เทคโนโลยีที่เหมาะสมของนิเวศวิทยาวัฒนธรรมคนเลี้ยงสุกรในที่ราบสูงอำเภอปากช่องประเทศไทย และเมืองปากซองสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

The appropriate technology of Swine Husbandman cultural ecology on Plateau Park Chong strict of Thailand and Park Song city of Lao People's Democratic Republic

Name: กฤตนัย บริเพชร์

Address: บ้านเลขที่ 81 หมู่ 8 ถนนนิคมลำตะคอง ตำบลหนองสาหร่าย อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา 30130

keyword: นิเวศวิทยาวัฒนธรรมคนเลี้ยงสุกร

Classification :.DDC: 636.4

Abstract: การศึกษาเรื่อง เทคโนโลยีที่เหมาะสมของนิเวศวิทยาวัฒนธรรมคนเลี้ยงสุกรในที่ราบสูง อำเภอปากช่อง ประเทศไทยและเมืองปากซอง สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (สปป.ลาว) มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาเทคโนโลยีที่เหมาะสมของนิเวศวิทยา วัฒนธรรมคนเลี้ยงสุกรที่อำเภอปากช่องในประเทศไทยและเมืองปากซองใน สปป. ลาว 2) เพื่อศึกษากรณีห่วงโซ่อาหารพืชผัก – สุกร และ 3) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเทคโนโลยีที่เหมาะสมของนิเวศวิทยาวัฒนธรรมคนเลี้ยงสุกรในประเทศไทยและจัดทำเป็นข้อเสนอและแนะเชิงยุทธศาสตร์การใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสมของนิเวศวิทยาวัฒนธรรมคนเลี้ยงสุกรเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจวัฒนธรรมที่ยั่งยืน โดยวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพแนวชาติพันธุ์วรรณนาจากการสัมภาษณ์เชิงลึกกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักและการสังเกต ประกอบด้วยกลุ่มผู้เลี้ยงและผู้เกี่ยวข้องในอำเภอปากช่อง จังหวัด นครราชสีมา และในเมืองปากซอง แขวงจำปาสัก สปป.ลาว ที่มีภูมิสัณฐานที่ราบสูงคล้ายคลึงกัน จำนวน 30 คน และศึกษากรณีห่วงโซ่อาหารพืชผักที่ใช้เลี้ยงสุกรโดยใช้เทคนิคกรณีศึกษาและการวิจัยเชิงปริมาณโดยเทคนิคการวิเคราะห์องค์ประกอบเทคโนโลยีที่เหมาะสมของนิเวศวิทยาวัฒนธรรมคนเลี้ยงสุกรในประเทศไทย ด้วยการใช้แบบสอบถาม 500 ชุด และนำมาประมวลข้อมูลวิเคราะห์และสังเคราะห์ผลและจัดทำข้อเสนอแนะเชิงยุทธศาสตร์การใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสมของนิเวศวิทยาวัฒนธรรมคนเลี้ยงสุกรเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจวัฒนธรรมที่ยั่งยืน ผลการศึกษาพบว่า 1. เทคโนโลยีวัฒนธรรมการเลี้ยงสุกรในประเทศไทย ในพื้นที่วิจัยอำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา เกษตรกรผู้เลี้ยงเป็นการเลี้ยงแบบขงคอก จำแนกได้ 3 ลักษณะ โดยมีการเลี้ยงเชิงเดี่ยวเพื่อการพาณิชย์ การเลี้ยงเชิงนิเวศโดยเทคนิคคอกหลุมเพื่อการตลาดเฉพาะเจาะจง การเลี้ยงเชิงนิเวศวิทยาวัฒนธรรมการเกษตรผสมผสาน โดยมีห่วงโซ่อาหารการเลี้ยงสุกรเชิงเดี่ยวเพื่อการพาณิชย์และห่วงโซ่อาหารการเลี้ยงสุกรเชิงนิเวศวิทยาวัฒนธรรมการเกษตรผสมผสานโดยเทคนิคคอกหลุมส่วนเทคโนโลยีวัฒนธรรมการเลี้ยงสุกรในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว พื้นที่วิจัยบนที่ราบสูงบอละเวณ คือเมืองปากซองของเมืองบาเจียงจะเลินสุก และที่ราบลุ่มเมืองปากเซ แขวงจำปาสักพบว่า เป็นการเลี้ยงแบบปล่อยให้หากินเองแบบเลี้ยงลืม โดยมีห่วงโซ่อาหารการเลี้ยงสุกรเชิงนิเวศวิทยาวัฒนธรรมของคนเลี้ยงสุกรในระบบนิเวศสวนกาแฟ 2. การวิเคราะห์องค์ประกอบ ซึ่งประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) เทคโนโลยีที่เหมาะสมของคนเลี้ยงสุกรคือการเข้าถึงวัฒนธรรม “หมูเห็ดเป็ดไก่วัวควาย และข้าว” เป็นสำคัญ 2) คนเลี้ยงสุกรแบบผสมผสานวิธี (คือเลี้ยงทั้งเชิงธุรกิจและแบบธรรมชาติ) เป็นอาชีพที่ลดภาวะเสี่ยงด้านการลงทุน 3) การอนุรักษ์ “การเซ่นเทพด้วยหัวหมู” คือ คุณค่าทางนิเวศวิทยาวัฒนธรรมที่ส่งเสริมเทคโนโลยีคนเลี้ยงหมูสัตว์อื่นและการเกษตรเพาะปลูกพืชผัก 4) ความรู้เรื่องระบบนิเวศบนที่ราบสูงแลห่วงโซ่อาหารของสุกร มีผลลัพธ์เสริมกำไรและเงินออมแก่คนเลี้ยงและชุมชนใกล้เคียง 5) “การเลี้ยงลืม” คือเทคโนโลยีวัฒนธรรมคนเลี้ยงสุกรในเป้าหมายเพื่อลดรายจ่ายและวิถีพอเพียงและ 6) “อาหารคนและอาหารเหลือ” คือภูมิเทคโนโลยีเพื่อรักษาการป่วยของสุกร พัฒนาโภชนาการของคนและสุกรและนวัตกรรมปุ๋ยเพื่อสวน 3. ผลการจัดทำข้อเสนอแนะเชิงยุทธศาสตร์การใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสมของนิเวศวิทยาวัฒนธรรมคนเลี้ยงสุกรเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจวัฒนธรรมที่ยั่งยืนประกอบด้วย 4 ยุทธศาสตร์ 9 กลยุทธ์ โดยมีสาระสำคัญดังนี้ ยุทธศาสตร์ที่ 1 การสร้างความเข้มแข็ง ความมั่นคงของอาหารและพลังงานประกอบด้วย 3 กลยุทธ์, ยุทธศาสตร์ที่ 2 การพัฒนาและส่งเสริมภายใต้พื้นฐานปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ประกอบด้วย 2 กลยุทธ์, ยุทธศาสตร์ที่ 3 การเสริมสร้างศักยภาพของชุมชนในการอยู่ร่วมกันกับทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างสันติสุขและเกื้อกูล ประกอบด้วย 2 กลยุทธ์ และ 4 ยุทธศาสตร์การส่งเสริมและเผยแพร่ความรู้และการพัฒนาบนฐานความหลากหลายทางชีวภาพและการสร้างความมั่นคงของฐานทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม ให้มีความสมดุลของระบบนิเวศประกอบด้วย 2 กลยุทธ์ The Study of appropriate technology for cultural ecology of swine farmers in Pakchong highland, Thailand and Paksong district, Lao people’s democratic republic (Lao PDR) aimed at 1) studying the suitable technology for cultural ecology of pig famers in Paksong district, Lao people’s Democratic republic 2) studying the vegetable – swine food chain and 3) analyzing the elements of suitable technology for cultural ecology of swine farmers in Pakchong Highland, Thailand and to propose strategies on using suitable technology for cultural ecology of pig farmers to sustainably develop a cultural economy. By using qualitative research method, the data were collected by in-depth interview from 34 key informants which include swine farmers and related persons in Pakchong District, Nakhon Ratchasima province and in Paksong district, Champasak province, Lao PDR. The selection criteria is based on the fact that both areas are highlands. Vegetable feed food chain for swine was analyzed by using quantitative research method. The data on elements of suitable technology for cultural ecology of pig farmers in Thailand were collected by using 500 questionnaires. The data obtained from the questionnaires were analyzed in order to propose strategies on using suitable technology for cultural ecology of Swine farmer to develop sustainable a cultural economy as in the the followings: 1. According to the cultural technology of swine farming in the study area of Packchong, Nakhon Ratchasrima province, Swine farming could be devided into 3 main categories including monoculture Swine farming for commercial purpose, ecological pig farming using ground pit for niche market. This method was an integration between household waste treatment technology, organic fertilizer fermentation, and value adding of agriculture biomass. The third farming method was the cultural ecology integrated Swine farming which included piglets breeding for sale, Swine breeders raising for breeding service, and Seine farming as a parallel career with various food chain According to the cultural technology of pig farming in Lao PDR with the selected areas of Paksong and Baicheng Chaleunsouk districts in Bolaven plateau and Pakse lowland, it was found that Swine farming was on the form of free range farming. The farmers fed the Swine in the morning and evening with boiled rice bran or broken milled rice with banana stalks. The Swine that the farmers raised were of Lao Theung breed with moderate and black body size. The raising period is not definite since the pigs were own by particular families. The factor analysis showed that there were 6 factors as in the followings : 1) Suitable technology of Swine farmers was the access to culture of “Poultry, Livestock, and Rice” 2) Pig famers raised their Swine using a mixed purpose (for commercial and natural purpose) which helped reduce investment risk. 3) Ritual conservation or “pig head offering” was the value of cultural ecology which promoted pig and other animal farmers’ technology and vegetable farmers 4) Knowledge of plateau ecosystems and pig food chain resulted in supplementing profits and savings of the farmers and neighborhoods 5) “Home raising” was the pig farmers’s technology to reduce cost of living and promote sustainability and 6) “Human food and food waste” was the technology to treat the pigs’ sickness, develop human’s and pig’s nutrition, and innovate horticulture fertilizer. 2. According to the proposed strategies on suitable technology for cultural ecology of pig farmers in order to develop sustainable a cultural economy, there were 4 strategies and 9 tactics as in the following main points. Strategy 1 : building up strength, food security, and energy security which consisted of 3 tactics. Strategy 2 : Developing and promoting under the sufficiency economy philosophy which consisted of 2 tactics. Strategy 3 : empowering community’s coexistence between humans and natural resources for peace and prosperity which included 2 tactics, and 4. Strategies on promoting and sharing knowledge and development on the basis of biodiversity and building security of resources and environment to create ecological balance which included 2 tactics.

มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์. สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ

Address: สุรินทร์

Email: arit@srru.ac.th

Name: ทองอินทร์ ไหวดี

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Name: อัจฉรา ภาณุรัตน์

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Name: สมพงษ์ ธงไชย

Role: อาจารย์ที่ปรึกษา

Modified: 2564-06-29

Issued: 2564-02-23

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

CallNumber: 636.4 ก17ท

tha

DegreeName: ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต

Level: ปริญญาเอก

Descipline: ยุทธศาสตร์การพัฒนาภูมิภาค (เทคโนโลยีที่เหมาะสมเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน)

Grantor: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์

©copyrights มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	SRRUThesis2564-1.pdf	60.71 MB	16	2025-06-18 23:00:26

ใช้เวลา

0.021446 วินาที