Plang grammar as spoken in Huay Namkhun village, Chiang Rai province

ไวยากรณ์ภาษาปลัง บ้านห้วยน้ำขุ่น จังหวัดเชียงราย

Name: Suchada Giaphong

LCSH: Austroasiatic languages -- Grammar

LCSH: Austroasiatic languages -- Dialects

LCSH: Plang language

Abstract: The main objective of this thesis is to present a Grammar study of the Kontoj dialect of Plang, an Austroasiatic language spoken in Thailand, at Huay Namkhun village, Mae Fa Luang District, Chiang Rai Province. The study describes the phonological and syntactical characteristics of morphology, word, phrase, clause and sentence following the grammatical hierarchy of the Tagmemics model. The results show that in Plang phonology, there are 9 main vowel phonemes and 25 consonant phonemes and there are two registers, clear voice quality ( R1) and breathy voice quality ( R2 ). Syntax is described in terms of morphology, word, phrase, clause and sentence. The normal order of the elements is S-P-O consisting of an obligatory nucleus and optional periphery. There are some special syntactic structures found in this study. In the morphology of the Kontoj dialect, there is the prefixation /ni-/ used with verbs to produce negation and / l´- / used with pronouns to make singular pronouns plural. The suffix / -ri/ / is used with one syllable nouns and / ni- / is used with compound nouns to make the noun possessive. Additionally, the suffix / -ri/ / is used with verbs to make the verb reflexive. Certain clauses in Plang are items of great interest such as possessive clauses which can be divided into two types, one by use of the possessive verb / kHo/R1 / 'of', plus possessive marker /-ri// or /-ni// after a nominal phrase. Moreover, /-ri/ / can be the reflexive marker, after a verb to produce a reflexive phrase. The study also indicates that the Plang language is now in a process of developing into a tone language, since breathy voice register is now dying in the new Plang generation.

Abstract: วิทยานิพนธ์เรื่อง “ไวยากรณ์ภาษาปลัง บ้านห้วยนํ้าขุ่น จังหวัดเชียงราย” มีจุดประสงค์เพื่อศึกษา ระบบไวยากรณ์ของภาษาปลัง ถิ่นกอนตอย บ้านห้วยนํ้าขุ่น จังหวัดเชียงราย ซึ่งเป็นภาษาในตระกูล ออสโตรเอเซียติค โดยศึกษาระบบเสียง และวากยสัมพันธ์ ตั้งแต่ระดับหน่วยคำ คำ วลี อนุพากย์และ ประโยค ตามลำ ดับขั้นทางไวยากรณ์ ซึ่งใช้ทฤษฎีไวยากรณ์แทกมีมิคในการวิเคราะห์ จากการศึกษาครั้งนี้สรุปว่าระบบเสียงในภาษาปลังมีหน่วยเสียงสระมี 9 หน่วยเสียง และหน่วยเสียง พยัญชนะมี 25 หน่วยเสียง และมีลักษณะนํ้าเสียง 2 ลักษณะ คือ R1 นํ้าเสียงปกติ (High clear) และ R2 ลักษณะนํ้าเสียงก้องมีลม ( Low breathy ) ในส่วนของลักษณะโครงสร้างไวยากรณ์ของภาษาปลังโครง สร้างจะประกอบด้วย ภาคประธาน – ภาคแสดง – ภาคกรรม บังคับปรากฏและไม่บังคับปรากฏ ในเรื่อง ของหน่วยคำ มีคำ วิภัตติปัจจัยเช่นคำ อุปสรรค / ni- / ใช้เติมหน้าคำ กริยาแสดงการปฏิเสธ, คำ อุปสรรค /l´- /ใช้เติมหน้าคำ สรรพนามเอกพจน์เป็นคำ สรรพนามพหุพจน์และคำ ปัจจัยเติมหลังคำ นามแสดงความ เป็นเจ้าของ /-ri/ /ใช้กับคำ นามพยางค์เดี่ยว, /-ni/ /ใช้กับคำ นามสองพยางค์ขึ้นไป นอกจากนี้ / -ri/ / ยังเป็นหน่วยคำ ปัจจัยเติมท้ายคำ สรรพนามให้เป็นคำ อัตตสรรพนาม ในส่วนของอนุพากย์ที่น่า สนใจคืออนุพากย์แสดงความเป็นเจ้าของแบ่งการแสดงความเป็นเจ้าของได้ 2 ประเภท โดยใช้คำ กริยา แสดงความเป็นเจ้าของ / kHo/R1/ ‘ของ’ และใช้ ปัจจัย/ -ri/ / และ/-ni/ / เติมหลังคำ นามแสดงความ เป็นเจ้าของก็ได้ และใช้ปัจจัย/ -ri/ /หลังคำ กริยาแสดงการกระทำ ของประธาน ‘self’ ที่กระทำ กับตน เอง เป็นต้น ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าภาษาปลังอยู่ในกระบวนการเปลี่ยนแปลงไปสู่ภาษาที่มีวรรณยุกต์ เนื่องจาก ขณะนี้ไม่พบลักษณะนํ้าเสียงก้องมีลมในชาวปลังรุ่นใหม่

Mahidol University

Address: NAKHON PATHOM

Email: liwww@mahidol.ac.th

Name: Pattiya Jimreivat

Role: Thesis Advisors

Created: 2004

Modified: 2553-04-26

Issued: 2010-02-04

วิทยานิพนธ์/Thesis

application/pdf

ISBN: 9740446469

CallNumber: TH S942p 2004

eng

Spatial: Chiang Rai

DegreeName: Master of Arts

Level: Master's Degree

Descipline: Linguistics

Grantor: Mahidol University

©copyrights Mahidol University

ลำดับที่.	ชื่อแฟ้มข้อมูล	ขนาดแฟ้มข้อมูล	จำนวนเข้าถึง	วัน-เวลาเข้าถึงล่าสุด
1	4237798.pdf	1.71 MB	391	2024-08-26 15:17:52

ใช้เวลา

-0.749876 วินาที